Miód jest pyszny, nostalgiczny (ten uroczy niedźwiedź) i jest starożytną częścią ludzkiej diety, ale czy miód jest dla ciebie dobry?
Chociaż często jest sprzedawany jako zdrowa alternatywa dla cukru, krytycy twierdzą, że miód to tylko kolejny dodatek cukru.
Przyjrzyjmy się bliżej temu, co ma do powiedzenia nauka.
Krótka historia miodu
Związek człowieka z miodem jest starszy niż pisana historia. Najstarsza relacja o miodzie znajduje się na 8000-letnim hiszpańskim malowidle naskalnym, przedstawiającym osobę zbierającą miód.
Obraz z wikipedia.org
Miód jest wymieniony w pismach sumeryjskich i babilońskich, kodeksie hetyckim i świętych pismach w Indiach datowanych na 2100 r. p.n.e.
Słowo miód pochodzi od angielskiego „hunig”, prawdopodobnie wywodzącego się ze starożytnego sanskryckiego słowa oznaczającego „złoty”. Nic dziwnego, że miód był pierwszym i najbardziej rozpowszechnionym słodzikiem używanym przez ludzi. Był ceniony i używany jako waluta, hołd i święta ofiara.
Honey tworzy nawet niezapomniane epizody w Biblii. Istnieje słynne określenie Izraela jako „krainy mleka i miodu”. Mówi się, że św. Jan Chrzciciel żywił się miodem i szarańczą. A miód figuruje w radzie Salomona dla syna:„jedz miód; to jest dobre."
Ale czy tak jest? Dowiedzmy się…
Co to jest miód?
Miód to gęsty, słodki syrop wytwarzany przez pszczoły miodne z nektaru, który zbierają z kwiatów.
Istnieje wiele różnych rodzajów miodu, które zależą od rodzaju kwiatów, z których pozyskiwany jest nektar. Typowe źródła kwiatów to:
- Miód z lucerny
- miód manuka
- Miód z dzikich kwiatów
- Miód z kwiatu pomarańczy
Miód jest również klasyfikowany według sposobu jego przetwarzania. Konwencjonalny miód jest wysoce filtrowany, pasteryzowany i często zafałszowany syropami o wysokiej zawartości fruktozy. Miód ekologiczny ogranicza pestycydy, ale jest też najczęściej pasteryzowany. A surowy miód jest niepasteryzowany i generalnie mniej filtrowany.
Zawartość składników odżywczych
Miód to wysokokaloryczny, wysokowęglowodanowy pokarm zawierający tylko śladowe ilości mikroelementów.
Jedna łyżka miodu zawiera:
- Kalorie:64
- Białko:0 gramów
- Tłuszcz:0 gramów
- Węglowodany:17 gramów
- Błonnik:0 gramów
- Cukier:17 gramów
Jak widać miód to przede wszystkim węglowodany, składające się z cukrów prostych w proporcji 40% fruktozy i 30% glukozy. Pozostała część miodu składa się z wody, pyłku i minerałów, w tym magnezu i potasu.
Miód bardzo przypomina cukier stołowy, który zawiera 50% fruktozy i 50% glukozy. 64 kalorie na łyżkę miodową są wyższe niż 49 kalorii na łyżkę stołową cukru.
Jak powstaje miód?
Miód jest wytwarzany w skomplikowanym procesie, który zaczyna się od ciężkiej pracy pszczół miodnych, aby zebrać pyłek z kwiatów.
W ulu zebrany nektar jest przekazywany z ust do ust od jednej pszczoły robotniczej do drugiej. Każda pszczoła dodaje enzymy, które rozkładają pyłek, jednocześnie nadając mu właściwości przeciwgrzybicze i antybakteryjne.
Pszczoły następnie przechowują ten miód jako źródło cukrów prostych (glukozy i fruktozy) w plastrach woskowych wewnątrz uli. Pszczoły wachlują miód skrzydłami, cyrkulując powietrze i kierując naturalne ciepło, które odparowuje wodę. Następnie pokrywają go woskiem pszczelim.
Jeśli ule są wykonane przez człowieka, miód gromadzi się na konstrukcji zwanej ramką. Ramki miodu są zbierane latem, a miód jest izolowany i odcedzany.
Miód konwencjonalny
Większość miodu, który widzisz w standardowych sklepach spożywczych, została przefiltrowana i pasteryzowana.
Pasteryzacja oznacza, że została podgrzana do wysokich temperatur w celu zabicia naturalnych drożdży. Pasteryzacja zapewnia miodowi dłuższy okres przydatności do spożycia, jednocześnie zapobiegając „krystalizacji”. To sprawia, że jest bardziej atrakcyjna dla większości osób niewtajemniczonych w relatywne korzyści płynące z surowego miodu.
Miód konwencjonalny nie zawiera pyłków
Obróbka cieplna i ultrafiltracja mogą całkowicie usunąć pyłek pszczeli z miodu. Nieoficjalne badanie obejmujące 60 próbek konwencjonalnego miodu, które w ponad 75% nie zawierały pyłku.
Jest to problem, ponieważ pyłek pszczeli jest odpowiedzialny za wiele korzystnych aminokwasów, mikroelementów i właściwości przeciwutleniających, które można znaleźć w miodzie.
Najbardziej konwencjonalny miód jest importowany
Miód jest tak popularny, że amerykańscy producenci nie są w stanie zaspokoić popytu. Około 70% miodu sprzedawanego w USA pochodzi z importu. Rozpowszechnienie importowanego miodu z krajów bez wystarczającego nadzoru doprowadziło do uzasadnionych obaw, że importowany miód jest zafałszowany syropem kukurydzianym o wysokiej zawartości fruktozy i innymi substancjami słodzącymi.
Konkluzja dotycząca konwencjonalnego miodu
Konwencjonalny miód, pozbawiony jakichkolwiek aminokwasów, przeciwutleniaczy i związków probiotycznych, jest w zasadzie po prostu słodkim syropem. Wysokie spożycie dodanych cukrów przyczynia się do wielu problemów zdrowotnych, w tym:
- Insulinooporność
- Zwiększone hormony stresu
- Ubytek minerałów
- Zubożenie przeciwutleniaczy
- Nasilony stan zapalny
Aby dowiedzieć się więcej o niebezpieczeństwach związanych z cukrem, kliknij tutaj
Miód organiczny
Aby miód był ekologiczny, musi być produkowany na farmach pszczelich spełniających wytyczne USDA. Pszczoły, kwiaty i miód teoretycznie nie mogą mieć kontaktu z pestycydami, chemikaliami i innymi czynnikami, które naruszają te zasady.
Jednakże, ponieważ pszczoły latają, w zasadzie nie ma możliwości całkowitej kontroli skażonego miodu.
Ponadto nie ma przepisów zakazujących pasteryzacji i przetwarzania miodu ekologicznego. Dla amerykańskich producentów miodu oznacza to, że miód organiczny jest często poddawany tym samym procesom, co miód konwencjonalny.
Konkluzja dotycząca organicznego miodu
Jeśli spożywasz standardową amerykańską dietę bogatą w węglowodany lub próbujesz zmniejszyć kalorie i dodawane cukry, miód organiczny najprawdopodobniej nie jest dla ciebie dobry.
Podobnie jak w przypadku konwencjonalnego miodu, przetworzony miód organiczny to w zasadzie po prostu słodki syrop.
To powiedziawszy, wybór miodu ekologicznego w porównaniu z konwencjonalnym jest nieznacznie lepszym wyborem. Ale wszelkie prawdziwe zalety miodu można znaleźć w surowych, niefiltrowanych odmianach.
Surowy miód
Surowy miód, taki jaki można znaleźć na większości targowisk i w sklepach ze zdrową żywnością, nie jest podgrzewany i często minimalnie filtrowany.
Składniki odżywcze w miodzie surowym obejmują:
- 22 aminokwasy,
- 31 różnych minerałów
- Śladowe ilości witamin i enzymów
Antyoksydanty w surowym miodzie
Surowy miód zawiera około 30 rodzajów związków roślinnych, które mają właściwości przeciwutleniające.
Badanie porównujące przeciwutleniacze w miodzie surowym i przetworzonym z lokalnego rynku wykazało, że miód surowy zawierał do 430% więcej przeciwutleniaczy niż miód konwencjonalny.
Badania powiązały przeciwutleniacze w miodzie z licznymi korzyściami, w tym zmniejszeniem ryzyka chorób serca, zmniejszeniem stanu zapalnego i obroną przed niektórymi nowotworami.
Terapeutyczne zastosowania surowego miodu
Badania na ludziach wykazały, że surowy miód ma inne korzyści terapeutyczne, w tym:
- Poprawa gojenia ran dzięki właściwościom antybakteryjnym
- Złagodzenie biegunki i regeneracja śluzówki jelit po rozcieńczeniu 5%
- Łagodzenie dolegliwości skórnych, w tym opryszczki, łuszczycy i zapalenia skóry przy stosowaniu miejscowym
- Przeziębienie:Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) i Amerykańska Akademia Pediatrii zalecają miód jako naturalny środek na kaszel. Badanie z 2007 roku przeprowadzone przez Penn State sugeruje, że miód zmniejsza nocny kaszel i poprawia jakość snu u dzieci
- Ukojenie zgagi:Miód może być skuteczny w leczeniu zgagi, zgodnie z badaniami zgłoszonymi w BMJ
- Środek przeciwbakteryjny:Miód zawiera białko defensin-1, które ma zdolność zabijania bakterii.
Zauważ, że każde z tych zastosowań jest albo zewnętrzne, albo w bardzo rozcieńczonej formie.
Surowy miód i zdrowie serca
Zastąpienie zwykłego cukru surowym miodem może zmniejszyć niektóre czynniki ryzyka chorób serca.
W badaniach na zwierzętach wykazano, że surowy miód zmniejsza stres oksydacyjny i poprawia poziom cholesterolu związany z chorobami serca.
Jedno z badań porównujących cukier stołowy i miód u 55 osób wykazało, że miód pomógł obniżyć poziom „złego” cholesterolu LDL, zwiększyć „dobry” cholesterol HDL i obniżyć poziom trójglicerydów o 19%.
Miód kontra cukier rafinowany
Miód ma więcej kalorii niż cukier, ale w swojej surowej postaci miód dostarcza przeciwutleniacze i minerały śladowe, których nie ma w rafinowanym cukrze.
Miód kontra cukier rafinowany dla diabetyków
Badanie obejmujące 48 osób z cukrzycą typu 2 wykazało, że miód zwiększa poziom cukru we krwi, choć nie w takim stopniu, jak cukier rafinowany.
Inne badanie dotyczące cukrzyków typu 2 wykazało, że w porównaniu z miodem z cukru stołowego poprawiono markery związane z chorobami serca. Zmniejszył poziom cholesterolu LDL i stanów zapalnych, jednocześnie podnosząc „dobry” cholesterol HDL.
Należy zauważyć, że chociaż miód jest lepszy niż cukier, badania pokazują, że ograniczanie żywności o wysokiej zawartości węglowodanów i ograniczanie węglowodanów jest znacznie bardziej skuteczne.
W rzeczywistości badanie z 2005 r. wykazało, że u diabetyków typu 2 dieta ketogeniczna o niskiej zawartości węglowodanów może radykalnie poprawić kontrolę glikemii do punktu, w którym leki zostały przerwane lub zmniejszone u większości uczestników.
Konkluzja surowego miodu
Surowy miód zawiera przeciwutleniacze i inne korzystne związki, których nie ma w konwencjonalnym miodzie.
Wykazano również, że surowy miód jest umiarkowanie lepszą opcją niż cukier stołowy, jeśli chodzi o podniesienie poziomu cukru we krwi.
Jednak największe korzyści płynące z surowego miodu wynikają z aplikacji miejscowych i spożywania w bardzo rozcieńczonych ilościach.
Faktem jest, że surowy miód jest pokarmem o wysokiej zawartości cukru, który przyczynia się do wielu udowodnionych zagrożeń związanych z dietą wysokocukrową
Dlatego surowy miód powinien być spożywany z umiarem, aby zapobiec negatywnym skutkom zdrowotnym.
Słowo ostrzeżenia:Miód może również zawierać endospory jadu kiełbasianego, które powodują zatrucie jadem kiełbasianym niemowląt. Ten rzadki, ale poważny rodzaj zatrucia pokarmowego powoduje paraliż. Nawet pasteryzowany miód ma szansę zawierać te zarodniki. Z tego powodu zaleca się, aby niemowlęta poniżej roku nie spożywały miodu.
Cały miód jest bogaty w cukier
Terminy takie jak „cukry naturalne”, „bez sztucznych cukrów” lub „naturalnie słodzone” – to taktyki marketingowe.
W niedawnym badaniu porównano wpływ miodu, cukru stołowego i syropu kukurydzianego o wysokiej zawartości fruktozy na dwie grupy uczestników – osoby z nietolerancją glukozy i osoby, które jej nie miały. Każda grupa spożywała dziennie 50 gramów tych dodanych cukrów.
Badanie wykazało, że wszystkie trzy słodziki podniosły triglicerydy, glikemię i reakcje zapalne w obu grupach w podobny sposób. „Efekty były zasadniczo takie same”, powiedziała Susan Raatz, dietetyk badawczy z USDA, który współpracował przy badaniu.
Odnosząc się do fałszywej obietnicy naturalnych słodzików, dietetyk Jenny Friedman mówi:„Wiele osób czuje się lepiej, gdy czyta etykietę żywności i widzi miód zamiast cukru. Jednak na dłuższą metę niuans ma większe znaczenie dla umysłu niż ciała. Organizm w zasadzie odbiera cukier i miód dodawane do żywności w ten sam sposób”.
Niebezpieczeństwa nadmiaru cukru
Korzyści zdrowotne związane z terapeutycznym stosowaniem miodu mogą być przeważone przez ryzyko włączenia miodu do diety wysokocukrowej.
Badania pokazują, że diety wysokocukrowe są powiązane z:
- Otyłość
- Zapalenie
- Insulinooporność
- Choroba wątroby
- Choroba serca
- PCOS
- Większe ryzyko depresji
- Demencja
- Niektóre rodzaje raka
- Długotrwały przyrost masy ciała
Czy miód jest dobry dla ciebie? Na wynos
Nie każdy miód jest sobie równy. Konwencjonalny miód pasteryzowany praktycznie nie daje żadnych korzyści i jest po prostu dodatkiem cukru.
Niepasteryzowany miód surowy został powiązany z korzyściami zdrowotnymi, głównie gdy jest stosowany miejscowo w celu leczenia ran i leczenia infekcji bakteryjnych. Wykazano również, że surowy miód po rozcieńczeniu korzystnie wpływa na przewód pokarmowy.
Kiedy porównuje się miód z cukrem stołowym i syropem kukurydzianym o wysokiej zawartości fruktozy, wyniki są mieszane. Dla diabetyków miód może przynieść marginalne korzyści. Podczas gdy inne badania pokazują, że organizm przetwarza wszystkie trzy substancje słodzące zasadniczo w ten sam sposób.
Spożywanie zbyt dużej ilości miodu może przyczynić się do wielu zaburzeń i chorób związanych z dietą wysokocukrową.
Dlatego sugerujemy tylko surowy miód jako zamiennik innych cukrów, ale z zastrzeżeniem, że każdy cukier może być niebezpieczny i powinien być stosowany z umiarem, jeśli w ogóle.
