Nowe cząsteczki pochodzące z CBD zaprojektowane z silniejszymi przeciwutleniaczami do leczenia chorób skóry

Może to być stosowane w leczeniu chorób skóry, takich jak atopowe zapalenie skóry i pęcherzowe oddzielanie się naskórka, a także w dziedzinie kosmetyków i żywienia.

W dzisiejszych czasach kannabidiol jest gwiazdą nie tylko w świecie kosmetycznym, ale także farmaceutycznym i żywieniowym ze względu na swoje właściwości antyoksydacyjne i potencjał terapeutyczny. Jest to naturalna cząsteczka pochodząca z marihuany leczniczej i pomimo tego, że pochodzi z niej, nie jest związkiem psychoaktywnym, co oznacza, że ​​nie ma wpływu na układ nerwowy.

Pomimo udanej sprzedaży, nadal nie wiemy, jak kannabidiol działa na różne komórki skóry, aby uwolnić swoje przeciwutleniacze. Współpraca partnerska z University of Cordoba i University of Dundee wykazała po raz pierwszy, że kannabidiol indukuje ekspresję oksygenazy hemowej 1, enzymu o właściwościach przeciwutleniających i przeciwzapalnych, w głównych komórkach górnej warstwy skóry, zwane keratynocytami. Odbywa się to poprzez zmniejszenie lub wyciszenie białka, które je tłumi, znanego jako BACH1.

Profesor immunologii Eduardo Muñoz. Źródło:Universidad de Córdoba

„Kiedy opisaliśmy cały mechanizm działania, kontynuowaliśmy naszą współpracę, wprowadzając modyfikacje cząsteczki kannabidiolu, aby spróbować poprawić jej właściwości w walce z chorobami skóry”, wyjaśnia profesor immunologii Eduardo Muñoz, który jest odpowiedzialny za BIO- 304 grupa badawcza „Immunofarmakologia i wirusologia molekularna” na Uniwersytecie w Kordobie.

Dlatego międzynarodowy zespół badawczy zaprojektował nowe cząsteczki, które oprócz hamowania białka BACH1, aktywują białko NRF2. Białko to kontroluje sposób ekspresji niektórych genów. Te specyficzne geny pomagają chronić komórki przed stresem oksydacyjnym, takim jak HMOX1, ten, który koduje oksygenazę hemową 1, ale także wiele innych, które działają niezależnie od BACH1.

Tak więc nowo zaprojektowane cząsteczki pochodzące z kannabidiolu mają podwójną aktywność antyoksydacyjną:z jednej strony hamują BACH1, a wraz z nim indukują ekspresję oksygenazy hemowej 1, a z drugiej aktywują NRF2, który również indukuje ekspresję oksygenazy hemowej 1, oprócz innych genów antyoksydacyjnych. „Kiedy połączymy hamowanie BACH1 z aktywacją NRF2, rezultatem jest bardzo silna odpowiedź przeciwutleniająca i przeciwzapalna oraz lepsze efekty terapeutyczne”, mówi Eduardo Muñoz.

Ten mechanizm działania jest bardzo interesujący w przypadku leczenia chorób skóry, takich jak atopowe zapalenie skóry i pęcherzowe oddzielanie się naskórka, bardzo rzadka choroba, nad którą jest niewiele badań. Co więcej, ta cząsteczka ma ogromny potencjał do zastosowania w kosmetyce ze względu na swoje właściwości przeciwutleniające.

Oprócz University of Dundee w Szkocji i University of Cordoba, firmy Emerald Health Biotechnology, zajmujące się opracowywaniem nowej medycyny oraz Innohealth Madrid (przejęta przez Evonik Industries AG), specjalizująca się w dermokosmetykach wytwarzanych z naturalnych składników współpracowali również nad tymi badaniami. Obie firmy zostały założone wywodząc się z grupy badawczej BIO-304 na Uniwersytecie w Kordobie.

Na podstawie tych badań zespół badawczy będzie nadal modyfikować cząsteczki w celu poprawy ich właściwości, a następnie prowadzić badania na modelach zwierzęcych, aby zrozumieć ich potencjał terapeutyczny w chorobach skóry i innych chorobach zapalnych.

Referencje:

„Izomeryczne O-metylokanabidiolchinony o podwójnej aktywności BACH1/NRF2” autorstwa Laury Casares, Juana Diego Unciti-Broceta, Marii Eugenii Prados, Diego Caprioglio, Daiana Mattoteia, Maureen Higgins, Giovanni Apendino, Albeny T. Dinkova-Kostova, Eduardo Muñoz la Vega, 22 sierpnia 2020 r., Biologia Redox .
DOI:10.1016/j.redox.2020.101689

„Kanabidiol indukuje ścieżki antyoksydacyjne w keratynocytach, celując w BACH1” autorstwa Laury Casares, Víctora Garcíi, Martína Garrido-Rodrígueza, Estrelli Millán, Juana A. Collado, Adeli García-Martín, Jona Peñarando, Marco A. Calzado, Laureano de la Vega i Laureano de la Vega Muñoz, 5 września 2019 r., Biologia Redox .
DOI:10.1016/j.redox.2019.101321