Co to jest łój? Rodzaje, odżywianie i korzyści

Łój to podstawa diety prawdziwego mięsożercy. Jest pożywny, bardzo sycący i wszechstronny.

Chociaż większość ludzi automatycznie myśli wołowina kiedy wyobrażają sobie łój, ten tłuszcz kuchenny może również pochodzić od innych zwierząt. Tłuszcz baraniny, jagniąt i świń można przerobić na łój.

Nasycenie ma znaczenie

W idealnym świecie wszystkie zwierzęta spożywałyby swoją rodzimą dietę, dając im naturalnie zdrowe zapasy tłuszczu.

Ale dla większości zwierząt hodowanych na nowoczesnych pastwiskach ich dieta wcale nie jest naturalna. W konsekwencji ich mięśnie stają się twardsze, a tłuszcz staje się mniej nasycony. Krótko mówiąc, nie są tak zdrowe.

Najgorzej mają świnie i inne zwierzęta, które nie są przeżuwaczami. Według hodowcy świń, Brada Marshalla, jakość tych pokarmów dla zwierząt po prostu nie jest taka, jak kiedyś:

„W przeciwieństwie do przeżuwaczy, które faktycznie uwodorniają swoje tłuszcze w diecie, świnie i kurczaki są tym, co jedzą, przynajmniej z perspektywy składu tłuszczu. Zwierzęta nie są w stanie wytwarzać wielonienasyconych kwasów tłuszczowych (PUFA), dlatego ich tłuszcz będzie zawierał PUFA tylko wtedy, gdy je nakarmimy, kropka. Poziom PUFA w wieprzowinie i kurczaku jest całkowicie pod naszą kontrolą”.

Jeśli zamierzasz jeść łój ze świń lub innych zwierząt innych niż przeżuwacze, upewnij się, że pochodzą one z dobrego, wypasanego źródła.

Łój z prawidłowo odżywionych zwierząt jest w około 50% nasycony, 45% jednonienasycony i tylko 5% wielonienasycony. Tłuszcz pozyskiwany ze świń wypasanych na pastwiskach może zawierać tyle samo witaminy D, co olej z wątroby dorsza.

Poziom nasycenia łoju można ocenić na podstawie jego właściwości fizycznych; każdy kupowany lub wytwarzany produkt łojowy powinien być stały w temperaturze pokojowej. Im bardziej nasycony łój, tym wyższa będzie jego temperatura topnienia.

Wskazówki dotyczące odżywiania łoju

Łój jest zarówno odżywczy, jak i energetyczny. Pojedyncza łyżka łoju zawiera ponad 110 kalorii i ponad 12 gramów tłuszczu. Łój nie zawiera węglowodanów, dzięki czemu doskonale nadaje się do diety ketonowej, niskowęglowodanowej lub mięsożernej.

Łój jest również ogólnie bogaty w witaminy rozpuszczalne w tłuszczach, w tym witaminy A, D, E, K2 i inne.

Łój wołowy

Łój wołowy to tłuszcz z krowy. Aby wytopić tłuszcz, topi się go i podgrzewa w niskiej temperaturze. W końcu wszystkie białka zestalają się, a woda odparowuje. Ciała stałe są odfiltrowywane z tłuszczu, a po schłodzeniu pozostaje czysty tłuszcz.

Najpopularniejszym rodzajem łoju jest łój wołowy. Nawet niskiej jakości łój wołowy może być bardziej pożywny niż inne gatunki zwierząt, ponieważ krowy mogą przekształcać niezdrowe tłuszcze, które jedzą, w zdrowsze formy energii.

Najzdrowszy łój wołowy pochodzi z bydła karmionego trawą. Łój karmiony trawą zawiera więcej zdrowych tłuszczów nasyconych, kwasów omega 3, kwasu stearynowego i sprzężonego kwasu linolowego (CLA) niż „zwykły” łój. Zapewnia również inne rozpuszczalne w tłuszczach składniki odżywcze, takie jak:

• Witamina A
• Witamina D
• Witamina E
• Witamina K2
• Witamina B12
• Cholina

Łój barani

Łój barani jest wytapiany z w pełni wyrośniętej owcy. Łój barani jest najczęściej spotykany w krajach, w których spożywa się duże ilości owiec i jagnięciny. W niektórych krajach do produkcji łoju wykorzystuje się owce z grubym ogonem, które przechowują dodatkowy tłuszcz pod ogonami.

Chociaż łój barani smakuje inaczej niż łój wołowy, jego profil kwasów tłuszczowych jest dość podobny. Jest bogaty w kwas palmitynowy, kwas stearynowy i kwas oleinowy. Zawiera również duże ilości naturalnie występujących zdrowych tłuszczów trans, takich jak CLA.

Łój jagnięcy

Łój jagnięcy to tłuszcz z młodej owcy lub jagnięciny. Łój jagnięcy jest również powszechny w krajach, które spożywają duże ilości owiec i jagnięciny. Profile odżywcze łoju jagnięcego i łoju baraniego są bardzo podobne, a niektóre źródła podają, że łój jagnięcy ma nieco więcej kalorii.

Łój wieprzowy

Łój wieprzowy lub wieprzowy jest tłuszczem ze świni. Ten rodzaj łoju, zwany także smalcem, od wieków był ulubieńcem profesjonalnych kucharzy i pasjonatów gotowania.

Jak powiedzieliśmy wcześniej w tym artykule, jakość łoju wieprzowego ma znaczenie. Świnie karmione tradycyjną dietą składającą się z jęczmienia i mleka mają niższy poziom niezdrowych WNKT – i wyższy poziom zdrowych dla serca tłuszczów nasyconych, takich jak kwas stearynowy i kwas palmitynowy.

Korzyści zdrowotne łoju

Korzyści zdrowotne płynące z łoju są liczne. Można je podzielić na 5 kluczowych kategorii:

• Korzyści dla serca
• Korzyści metaboliczne
• Korzyści zwiększające wchłanianie
• Korzyści z pielęgnacji skóry
• Praktyczne korzyści

Poprawia zdrowie serca

Łój jest niesamowitym źródłem cholesterolu w diecie. Wykazano jednak, że spożywanie łoju ma tylko niewielki wpływ na poziom cholesterolu w surowicy u większości ludzi.

Badania wykazały, że składnik kwasu stearynowego z łoju ma wyjątkowe działanie równoważące poziom cholesterolu. Kwas stearynowy, w przeciwieństwie do kwasów omega-6 występujących w większości tłuszczów roślinnych, aktywuje mitochondria (centra energetyczne) w komórkach. W efekcie włącza metabolizm, przyspieszając przemianę cholesterolu w diecie w ważne hormony.

Spożywanie kwasu stearynowego występującego w obfitości w łoju może zmniejszyć ryzyko chorób sercowo-naczyniowych, cukrzycy typu 2, insulinooporności i innych. Wszystko to jest pozytywną wiadomością dla zdrowia serca.

Ponadto badania pokazują, że w krajach, w których krowy jedzą więcej trawy, a zatem mają wyższy poziom korzystnego tłuszczu zwanego sprzężonym kwasem linolowym (CLA), osoby z najwyższą zawartością CLA w organizmie mają najniższe ryzyko chorób serca. Jest to kolejny powód, aby wybrać łój karmiony trawą, jeśli jest dostępny.

Aktywuje metabolizm

Łój jest bogaty w naturalnie występujące tłuszcze trans, takie jak CLA i inne izomery kwasu oleinowego. Te kwasy tłuszczowe mogą przyspieszyć metabolizm, oferując jednocześnie właściwości przeciwzapalne i przeciwnowotworowe.

Kwas stearynowy, o którym ciągle wspominamy, również zasługuje na uznanie:zwierzęta przekarmione kwasem stearynowym nie przybierają na wadze. Badania na ludziach potwierdziły, że kwas stearynowy „przeskakuje” i włącza mitochondrialne spalanie tłuszczu. To z kolei zmniejsza ryzyko raka i chorób serca.

Chociaż potrzebne są dalsze badania na ten temat, dodanie łoju do dieta ketonowa może przyspieszyć spalanie tłuszczu przez keto, jednocześnie ograniczając stan zapalny.

Poprawia wchłanianie witamin

Witaminy rozpuszczalne w tłuszczach muszą być przyjmowane razem z tłuszczem, aby mogły zostać w pełni wchłonięte.

Jako bogate źródło tłuszczu i witaminy rozpuszczalne w tłuszczach, łój zasadniczo nokautuje dwa ptaki jednym kamieniem. Może być również stosowany do poprawy biodostępności składników odżywczych w innych produktach spożywczych.

Jedno z badań wykazało, że beta-karoten (witamina A) w sałatce jest lepiej wchłaniany, gdy jest podawany z wysokotłuszczowym dressingiem z oleju rzepakowego.

Olej rzepakowy nie jest jednak najzdrowszym wyborem. Inne badania wykazały, że oliwa z oliwek zwiększa biodostępność karotenoidów znacznie lepiej niż mniej nasycone opcje, takie jak kukurydza lub rzepak. A łój jest jeszcze bardziej nasycony niż oliwa z oliwek. 45-40% odpowiednio.

Jeszcze inne badanie wykazało, że olej słonecznikowy zmniejsza biodostępność beta-karotenu do 11%, podczas gdy łój wołowy zwiększa jego biodostępność o 17%.

Co więcej, łatwo utleniające się tłuszcze w oleju słonecznikowym mogą powodować degradację wszelkiego rodzaju witamin i minerałów przed całkowitym wchłonięciem. Może również powodować utlenianie cholesterolu LDL, co prowadzi do chorób serca.

Dlatego chroń się, wybierając nasycone (stabilne molekularnie) tłuszcze zwierzęce zamiast wysoko przetworzonych nienasyconych olejów roślinnych.

Leczy i pielęgnuje Twoją skórę

Biorąc pod uwagę, że łój aktywuje twoje mitochondria – fabryki energii w twoich komórkach – nie jest niespodzianką, że przyspiesza regenerację komórek na poziomie miejscowym.

Badania pokazują, że łój wspomaga regenerację komórek skóry, umożliwiając skórze odnowę i regenerację w szybszym tempie.

Kwasy tłuszczowe z łoju mogą również działać jako naturalny uszczelniacz, który zatrzymuje wilgoć w skórze, utrzymując ją zdrową i nawilżoną. W rzeczywistości profil kwasów tłuszczowych łoju ściśle odpowiada profilowi ​​oleju sebum Twojej skóry, umożliwiając mu naturalną integrację na poziomie molekularnym.

Inne potencjalne korzyści z pielęgnacji skóry to:

• Zmniejszona suchość
• Poprawa nawilżenia
• Szybsze gojenie się ran
• Zwiększona elastyczność skóry
• Ulepszona funkcja bariery skórnej

Aby doświadczyć najlepszych efektów pielęgnacji skóry łojowej, po prostu zastosuj miejscowo dobrze przefiltrowany łój.

Praktyczne korzyści

Łój ma wyższą temperaturę dymienia niż większość innych tłuszczów/olejów do gotowania (z wyjątkiem ghee). Może osiągnąć temperaturę do 480℉, zanim zacznie się palić.

Oprócz palenia mniej niż inne oleje spożywcze, łój wytwarza mniej wolnych rodników niż olej rzepakowy lub oliwa z oliwek po podgrzaniu.

Jak zrobić łój

Robienie łoju jest łatwe. Wszystko czego potrzebujesz to tłuszcz zwierzęcy, nóż i duża patelnia lub wolnowar.

Pierwszym krokiem jest pozyskiwanie. Jeśli to możliwe, wybierz tłuszcz ekologiczny, który jest karmiony trawą — prawdopodobnie będzie dostępny na lokalnym targu lub w sklepie ze zdrową żywnością. Zapytaj swojego rzeźnika, czy trzyma też tłuste dodatki od zwierząt karmionych trawą.

1. Uzyskaj trochę tłuszczu zwierzęcego, najlepiej karmionego trawą.
2. Poproś rzeźnika, aby pokroił go na kawałki (opcjonalnie) lub
3. Sam pokrój tłuszcz zwierzęcy w kostkę za pomocą dużego noża.
4. Włóż pokrojony w kostkę tłuszcz do wolnowaru lub patelni na małym ogniu.
5. Uważnie słuchaj trzasków — to znak, że Twój łój jest w trakcie tworzenia!
6. Gdy trzask ustanie, rzuć okiem na swój łój. Powinny zostać tylko płynne i chrupiące kawałki (tzw. skwarki).
7. Odstaw łój do ostygnięcia przez około 10 minut, następnie przecedź go przez drobną siateczkę i przechowuj w szklanym lub stalowym pojemniku.
8. Ciesz się dodawaniem łoju do potraw z keto i mięsożerców!

Do czego służy łój? Prawie wszystko, co chcesz. Smażenie jajek, podrobów, owoców morza lub warzyw o niskiej zawartości węglowodanów w łoju prowadzi do przewidywalnego smacznego posiłku – i kuchni bez dymu. Jest to również doskonały sposób na zapewnienie, że spełniasz swoje potrzeby w zakresie proporcji makroskładników.

Większość mięsa, nawet tłuste kawałki, potrzebuje więcej tłuszczu, aby osiągnąć stosunek tłuszczu do białka wynoszący 80%-20%, który jest idealny dla większości diet o niskiej zawartości węglowodanów.

Tallow:przegląd

Łój to pyszny, zdrowy i wszechstronny tłuszcz, który zapewnia dobre odżywianie w bardzo przystępnej cenie. Ma wiele korzyści zdrowotnych, w tym:

• Poprawa zdrowia serca
• Zwiększa metabolizm
• Poprawia wchłanianie witamin i minerałów
• Chroni i regeneruje skórę

W czasach zawyżonych cen, przereklamowanych „ superfoods ”, łój jest skromnym źródłem tłuszczu, które zapewnia naprawdę super pożywienie.