Czy sztuczne słodziki sprawiają, że masz ochotę na słodycze?

Syntetyczne słodziki wydają się być darem niebios za utratę kilku kilogramów.

Wcześniej niż ich wynalazek, jedynym sposobem na wypełnienie cukierkowego zęba było pożeranie cukru, słodyczy, napojów gazowanych i innych słodyczy zawierających kalorie.

Dzięki stworzeniu syntetycznych słodzików, takich jak acesulfam potasowy, aspartam i sukraloza, naprawisz sacharynę bez energii (a tym samym zrzucisz zbędne kilogramy).

W każdym razie to jest myśl, jednak niektórzy twierdzą, że syntetyczne słodziki nie utrudniają bezpośrednio redukcji wagi, powodując, że masz ochotę na słodycze. Jako substytut zaspokojenia, mówią, syntetyczne słodziki powodują swędzenie, które może zostać dotknięte jedynie przez spożywanie słodkich, bogatych w kalorie posiłków.

Kto jest właściwy?

W tym artykule dowiesz się, czym są syntetyczne słodziki, nazwy sześciu syntetycznych słodzików zatwierdzonych przez FDA oraz czy syntetyczne słodziki sprawiają, że pragniemy cukru, czy nie.

Czym są syntetyczne słodziki ?

Syntetyczne słodziki, określane również jako „substytuty cukru” lub „słodziki o wysokiej intensywności”, to substancje chemiczne, które dodaje się do posiłków w celu nadania im stylu cukierków i zwykle nie mają energii lub nie mają jej wcale.

Ze względu na skład chemiczny syntetyczne słodziki są znacznie słodsze niż cukier biurkowy (aż o 20 000 razy słodszy), co sugeruje, że chcesz użyć naprawdę niewielkiej ilości, aby uzyskać identyczny stopień słodyczy jak cukier.

Słodziki syntetyczne można podzielić na dwie klasy:słodziki odżywcze i nieodżywcze. Odżywcze słodziki zawierają energię, podczas gdy nieodżywcze słodziki zawierają niewiele lub nie zawierają energii.

Posiłki, które zazwyczaj zawierają syntetyczne słodziki to:

  • Wypieki
  • Słodkie
  • Potrawy w puszkach
  • Zboża
  • Towary mleczarskie
  • Suplementy diety w proszku
  • Puddingi
  • Sosy do sałatek
  • Sosy
  • Napoje delikatne
  • Guma do żucia

Akredytowane Lista kontrolna syntetycznych słodzików

Nazwy sześciu syntetycznych słodzików, które zostały zatwierdzone przez Agencję ds. Posiłków i Leków (FDA) to:

  1. Advantame: Advantame jest około 20 000 razy słodszy od cukru i nie zawiera energii.
  2. Acesulfam potasu: Acesulfam potasu znajduje się na listach składników jako acesulfam OK, acesulfam potasu lub As-OK i jest kupowany pod nazwami modeli Sunett i Candy One . Jest około 200 razy słodszy od cukru, nie zawiera energii i zwykle jest mieszany z różnymi słodzikami.
  3. Aspartam: Nazwy modeli aspartamu uosabiają Nutrasweet , Równe i Sugar Twin . Jest około 200 razy słodszy od cukru i zawiera 4 energię na gram.
  4. Neotam: Neotame jest kupowany pod nazwą modelu Newtame , jest od 7 000 do 13 000 razy słodszy niż cukier i nie zawiera energii.
  5. Sacharyna: Nazwy modeli Sacharyny ucieleśniają Candy i Low , Słodki bliźniak , Candy’N Low i Necta Candy . Jest od 200 do 700 razy słodszy niż cukier i nie zawiera energii.
  6. Sukraloza: Sukraloza jest kupowana pod nazwą modelu Splenda , jest około 600 razy słodszy od cukru i nie zawiera energii.

Czy syntetyczne słodziki sprawiają, że masz ochotę na słodycze?

Ponieważ syntetyczne słodziki zawierają niewiele energii lub nie zawierają jej wcale, wiele osób zakłada, że ​​są one sprytnym podejściem do nasycenia pąków stylu bez zakłócania programu odchudzania.

I chociaż może to być prawdą (w wielu badaniach wykazano, że ludzie tracą dodatkową wagę po zastąpieniu słodyczy sztucznie słodzonymi alternatywnymi opcjami), istnieją pewne dowody na to, że spożywanie również syntetycznych słodzików zwykle może sprawić, że będziesz mieć ochotę na bogate w kalorie słodycze.

Aby wyjaśnić, dlaczego być może tak jest, powinniśmy zacząć od fragmentu biologii ewolucyjnej.

Ponieważ słodycze są zwykle doskonałym źródłem energii dla naszego organizmu, opracowaliśmy „system nagród”, który sprawia, że ​​spożywanie ich sprawia nam przyjemność.

Ten system nagrody jest znany jako mezolimbiczny system dopaminy i działa poprzez uwalnianie hormonu dopaminy do naszego ciała w dowolnym momencie, gdy jemy cukier. Ta dopamina sprawia, że ​​wiedza specjalistyczna jest przyjemna i mówi nam, że zawsze musimy to zrobić jeszcze raz, ponieważ jest to konieczne dla naszego przetrwania.

Niemniej jednak analiza pokazuje, że syntetyczne słodziki nie aktywują naszego systemu nagrody w ten sam sposób, co cukier, ponieważ nie dostarczają zdrowej dawki mocy (energii), której ciało oczekuje od jednej rzeczy, takich jak słodycze.

Z tego powodu za każdym razem, gdy pożeramy posiłki lub napoje słodzone syntetycznymi słodzikami, nasze mózgi są oszukiwane, by uznać, że chcemy pożreć dodatkową energię (zwykle z kalorycznych, słodkich posiłków), aby spełnić nasze prośby o moc.

Istotny przykład tego pochodzi z badań przeprowadzonych przez naukowców z College of Southern California, w których 74 osoby uczestniczyły w trzech okresach eksperymentalnych:jeden po spożyciu sztucznie słodzonego napoju, jeden w miejscu, w którym spożyli napój słodzony cukrem, a drugi miejsce, w którym pili wodę.

Po spożyciu każdego napoju uczestnicy sprawdzili nagrania z wysokokalorycznych posiłków, podczas gdy naukowcy wykorzystali przydatne skany MRI (fMRI), aby zmierzyć aktywność fizyczną w obrębie elementów umysłu związanych z pragnieniem jedzenia i głodu. Naukowcy dodatkowo zmierzyli poziom cukru we krwi, insulinę i poziomy hormonów metabolicznych współtwórców.

Pod koniec każdej sesji badacze dawali uczestnikom wstęp do bufetu i rejestrowali, ile zjadł każdy uczestnik.

Wyniki potwierdziły to. . .

  1. Spożywanie sztucznie słodzonych napojów zwiększyło aktywność w obszarach umysłu związanych z pragnieniem jedzenia i łaknieniem bardziej niż spożywanie napojów słodzonych cukrem, znacznie u kobiet i osób z nadwagą.
  2. Zakres hormonów metabolicznych, które informują twoją sylwetkę, że jesteś pełny, zmniejszył się po spożyciu sztucznie słodzonego napoju w przeciwieństwie do napoju słodzonego cukrem.
  3. Spożycie sztucznie słodzonego napoju zwiększyło liczbę dziewcząt (ale nie mężczyzn) zjadanych w bufecie.

Co więcej, analizy pokazują, że częste spożywanie słodyczy może poprawić tolerancję umysłu na słodycz i wzmocnić wybór dań z cukierkami. Zgodnie z tą ideą, chociaż spożywanie słodkich posiłków może zaspokoić twoje pragnienia w krótkim okresie, to w dłuższej perspektywie potęguje je.

W ten sposób możesz zobaczyć, dlaczego wiele osób uważa, że ​​spożywanie syntetycznych słodzików może zachęcić Cię do zjedzenia większej ilości prawdziwego McCoya.

Niemniej jednak żadna ocena analizy nie może być pełna bez kontrargumentów – i niestety dla tłumu sztucznych słodzików, ich pomysł ma pewne dziury.

Na przykład, wiele badań pokazuje, że spożywanie syntetycznych słodzików nie zmusza do późniejszego pochłaniania dodatkowej energii ani do szukania słodkich, kalorycznych posiłków. Jedno z badań wykazało, że spożywanie sztucznie słodzonych napojów zmniejszyło apetyt na desery bardziej niż spożywanie wody.

Ponadto jest dyskusyjne, czy spożywanie posiłków ze słodyczami zwiększy Twój wybór posiłków ze słodyczami. Chociaż jest to sprytne, biorąc pod uwagę to, co dowiadujemy się o tym, jak spożywanie soli lub tłuszczów może poprawić nasz wybór słonych, tłustych posiłków, istnieje niewiele bezpośrednich dowodów na to, że to samo dotyczy cukru.

Dla przykładu, jedno badanie przeprowadzone przez naukowców z College of Bristol potwierdziło, że dodatkowe dzieci piły oranżadę, tym bardziej ją uwielbiały. Niemniej jednak wyniki te nie zostały powtórzone, gdy identyczna kontrola została przeprowadzona z osobami dorosłymi.

Wreszcie, istnieją znaki zapytania dotyczące standardu analizy wyników syntetycznych słodzików na apetyt.

Niektóre badania przeprowadzono na zwierzętach podobnych do much i myszy, których zasadniczo nie ekstrapolujesz na ludzi. Inni są do tej pory daleko od rzeczywistych warunków, więc nie ma pewności, jak bardzo są spokrewnieni.

Dla przykładu, w jednym z badań współpracownicy pili Sprite'a, odpowiadając na pytania dotyczące szamponu, po czym opisali opakowanie na butelce wody, gumy i M&M's. W innym badaniu współpracownicy powąchali i przyglądali się ich ulubionym posiłkom przez 4 minuty, odpowiadając na pytania dotyczące ich domowego drzewa genealogicznego, podczas gdy badacz umieścił wacik z ich ust, który był „zaimpregnowany” smakiem spożywanych przez nich posiłków. . Nie do końca, jak większość osób radzi sobie z posiłkami.

Czy syntetyczne słodziki powodują, że masz ochotę na słodycze?

Szybka odpowiedź to . . . być może, jednak najprawdopodobniej nie wystarczy, abyś się przejadał lub przybierał na wadze.

Jeśli jest to jedna rzecz, w którą jesteś zaangażowany lub potwierdzono, że jest to dla Ciebie jak dotąd trudne, spróbuj zmniejszyć lub wyeliminować spożycie syntetycznych słodzików i zobacz, jak się czujesz. Jeśli zachcianki osłabną (i to był jedyny czynnik, który zmodyfikowałeś w swoim programie odchudzania), usuń syntetyczne słodziki z programu odchudzania prędzej czy później, a jeśli tak się nie stanie, nie bój się o tym.

A kiedy obecnie pożerasz sztucznie słodzone posiłki i napoje, podczas gdy plan redukcji wagi odkryjesz, że są one pomocnym „cukierkiem”, który pomaga ci oprzeć się alternatywnym alternatywom kalorycznym, wtedy wszelkimi sposobami kontynuuj (analiza dodatkowo pokazuje, że jest to prawdopodobnie niedroga technika trzymania się programu odchudzania).

Najczęstsze pytania nr 1: Czy syntetyczne słodziki są dla Ciebie niezdrowe?

Wiele twierdzeń na temat syntetycznych słodzików przyczyniających się do przybierania na wadze, cukrzycy, zespołu metabolicznego, większości nowotworów, powikłań i napadów padaczkowych jest przesadnych.

Niemniej jednak, podczas gdy syntetyczne słodziki prawdopodobnie nie są tak szkodliwe, jak twierdzą niektórzy, badania pokazują, że częste ich spożywanie może być również niebezpieczne dla naszego zdrowia.

Jeśli chcesz dosłodzić posiłki jedną rzeczą, która jest niskoenergetyczna, chroniona i nie zawiera cukru, najlepszym wyborem są stewia, erytrytol i ekstrakty z owoców luo han guo.

Szereg badań pokazuje, że nie są one wyłącznie chronione, ale mogą nawet zapewnić szereg korzyści dla dobrego samopoczucia, wraz z wyższą wrażliwością na insulinę, obniżonym profilem cholesterolu LDL, lepszym zarządzaniem poziomem glukozy we krwi, potencjalnymi wynikami przeciwnowotworowymi, obniżonym napięciem krwi i zakresy podrażnień i dodatkowe.

Głównie, gdy jesteś zdenerwowany wynikami syntetycznych słodzików dla dobrego samopoczucia, możesz po prostu ominąć wszelkie punkty, używając zupełnie innego.

Najczęstsze pytania nr 2: Syntetyczne słodziki a cukier: Który jest najlepszy?

Syntetyczne słodziki i cukier nie są z natury „niezdrowe”, co sugeruje, że żaden z nich nie jest z natury „wyższy” niż odwrotnie.

Wspomniano o tym, że analiza zagrożeń związanych z syntetycznymi słodzikami nie zawsze jest wyraźnie niższa i istnieją pewne powody, dla których warto rozważyć, że najlepiej jest zmniejszyć ilość spożywanych syntetycznych słodzików.

Z drugiej strony cukier może być bardzo dobrze zbadany i nie stanowi zagrożenia dla zdrowia, gdy jest spożywany umiarkowanie.

Dlatego najprawdopodobniej najlepiej jest chodzić na słodkie posiłki zamiast sztucznie słodzonych posiłków częściej niż nie (szczególnie, gdy spożywasz czyste cukry obecne w posiłkach takich jak owoce) i ograniczać wszelkie sztucznie słodzone przyjemności do minimum. /P>

FAQ #3:Czy możesz kupić proszek białkowy bez syntetycznych słodzików ?

Jasne.

Proszki białkowe Legion’s Whey+, Casein+ i Plant+ są naturalnie słodzone stewią i erytrytolem.

Jeśli chcesz przepyszne, wysokobiałkowe, niskokaloryczne białko w proszku, które jest wolne od jakichkolwiek chemicznych śmieci, natychmiast wypróbuj Whey+, Kazeinę+ lub Plant+.

Aha, a jeśli nie masz pewności, czy serwatka+, kazeina+ i roślina+ są dla ciebie najlepsze, czy też jeden inny dodatek jest być może lepiej dopasowany do twoich finansów, okoliczności i celów, to weź udział w quizie wyszukiwania dopełniaczy Legionu! W mniej niż minutę poinformuje Cię dokładnie, jakie suplementy diety są dla Ciebie najlepsze. Kliknij tutaj, aby to przetestować.

+ Odniesienia naukowe

  1. Sharma, A., Amarnath, S., Thulasimani, M. i Ramaswamy, S. (2016). Syntetyczne słodziki jako substytut cukru:czy rzeczywiście są chronione? Indian Journal of Pharmacology, 48(3), 237. https://doi.org/10.4103/0253-7613.182888
  2. Sclafani, A. i Ackroff, OK. (2015). Advantame Sweetener Desire u myszy C57BL/6J i szczurów Sprague-Dawley. Zmysły chemiczne, 40(3), 181. https://doi.org/10.1093/CHEMSE/BJU070
  3. Nadmierne słodziki | FDA. (b.d.). Pobrano 28 listopada 2021 z https://www.fda.gov/meals/food-additives-petitions/high-intensity-sweeteners
  4. Peters, J.C., Wyatt, H.R., Foster, G.D., Pan, Z., Wojtanowski, A.C., Vander Veur, S.S., Herring, S.J., Brill, C., &Hill, J.O. ( 2014). Wpływ wody i nieodżywczych napojów słodzonych na redukcję masy ciała w trakcie 12-tygodniowego programu redukcji masy ciała. Problemy z wagą (Silver Spring, MD), 22 (6), 1415-1421. https://doi.org/10.1002/OBY.20737
  5. Piernas, C., Tate, D.F., Wang, X. i Popkin, B.M. (2013). Czy spożywanie napojów dietetycznych ma wpływ na wzorce spożycia? Wyniki randomizowanego badania naukowego w regularnych odstępach czasu Wybieraj zdrowe wybory świadomie i regularnie (CHOICE). American Journal of Medical Diet, 97(3), 604-611. https://doi.org/10.3945/AJCN.112.048405
  6. Raben, A., Vasilaras, T.H., Christina Moller, A. i Astrup, A. (2002). Sacharoza w przeciwieństwie do syntetycznych słodzików:zupełnie inne wyniki dotyczące spożycia posiłków z reklamą libitum i masy ciała po 10 tygodniach suplementacji w pulchnych tematach. American Journal of Medical Diet, 76(4), 721-729. https://doi.org/10.1093/AJCN/76.4.721
  7. Stice, E., Spoor, S., Bohon, C., Veldhuizen, M.G., &Small, D.M. (2008). Zależność nagrody od spożycia posiłków i przewidywanego spożycia posiłków do problemów z wagą:przydatne badanie obrazowania metodą rezonansu magnetycznego. Dziennik psychologii nieregularnej, 117(4), 924-935. https://doi.org/10.1037/A0013600
  8. Westwater, ML, Fletcher, PC i Ziauddeen, H. (2016). Przyzwyczajenie do cukru:stan nauki. European Journal of Diet 2016 55:2, 55(2), 55-69. https://doi.org/10.1007/S00394-016-1229-6
  9. Davis, C., Patte, OK., Levitan, R., Reid, C., Tweed, S. i Curtis, C. (2007). Od motywacji do zachowania:manekin wrażliwości na nagrody, przejadanie się i preferencje dotyczące posiłków w ramach profilu zagrożenia dla problemów z wagą. Pożądanie jedzenia, 48(1), 12-19. https://doi.org/10.1016/J.APPET.2006.05.016
  10. Smeets, P.A.M., De Graaf, C., Stafleu, A., Van Osch, M.J.P., &Van Der Grond, J. (2005). Praktyczne obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego ludzkich reakcji podwzgórza na styl i energię cukierków. American Journal of Medical Diet, 82 (5), 1011-1016. https://doi.org/10.1093/AJCN/82.5.1011
  11. Yang, Q. (2010). Osiągnąć wagę dzięki „programowi odchudzania?” Syntetyczne słodziki i neurobiologia głodu cukru:Neuroscience 2010. The Yale Journal of Biology and Drugs, 83(2), 101. /pmc/articles/PMC2892765/
  12. Wang, Q.P., Lin, Y.Q., Zhang, L., Wilson, Y.A., Oyston, L.J., Cotterell, J., Qi, Y., Khuong, T.M., Bakhshi, N., Planchenault, Y., Browman, DT, Lau, MT, Cole, TA, Wong, ACN, Simpson, SJ, Cole, AR, Penninger, JM, Herzog, H. i Neely, GG (2016). Sukraloza promuje spożywanie posiłków przez NPY i neuronalną odpowiedź na czczo. Metabolizm komórkowy, 24(1), 75-90. https://doi.org/10.1016/J.CMET.2016.06.010
  13. Casperson, SL, Johnson, L.A. i Roemmich, J.N. (2017). Względna wartość wzmacniająca słodycze w porównaniu z pikantnymi przekąskami po spożyciu słodzonych napojów słodzonych cukrem lub bez wartości odżywczych. Pożądanie jedzenia, 112, 143-149. https://doi.org/10.1016/J.APPET.2017.01.028
  14. Lavin, J.H., French, S.J., &Learn, N.W. (1997). Wpływ napojów słodzonych sacharozą i aspartamem na zużycie energii, głód i alternatywne posiłki kobiecych, rozsądnie powściągliwych jedzących. Worldwide Journal of Weight problems and Associated Metabolic Issues:Journal of the Worldwide Affiliation for the Research of Weight problems, 21(1), 37-42. https://doi.org/10.1038/SJ.IJO.0800360
  15. Hill, S.E., Prokosch, ML, Morin, A. i Rodeheffer, C.D. (2014). Wpływ niekalorycznych słodzików na satysfakcję poznawczą, alternatywną i pokonsumpcyjną. Pożądanie jedzenia, 83, 82–88. https://doi.org/10.1016/J.APPET.2014.08.003
  16. Cui, M., Jiang, P., Maillet, E., Max, M., Margolskee, R. i Osman, R. (2006). Heterodimeryczny receptor typu cukierka ma wiele potencjalnych stron wiążących ligand. Obecny projekt farmaceutyczny, 12(35), 4591-4600. https://doi.org/10.2174/138161206779010350
  17. Yunker, A.G., Alves, J.M., Luo, S., Angelo, B., Defendis, A., Pickering, T.A., Monterosso, J.R., &strona internetowa, OK. (2021). Problemy z wagą i związki związane z stosunkiem płciowym z różnicowymi wynikami sukralozy vs sacharozy na potrzebę jedzenia i przetwarzania nagród:randomizowana próba krzyżowa. Otwarta społeczność JAMA, 4(9). https://doi.org/10.1001/JAMANETWORKOPEN.2021.26313
  18. Ludwig, DS (2009). Sztucznie słodzone napoje:powód do niepokoju. JAMA, 302(22), 2477-2478. https://doi.org/10.1001/JAMA.2009.1822
  19. Liem, DG i De Graaf, C. (2004). Słodycze i gorzkie preferencje u młodszych dzieci i dorosłych:pozycja powtarzającego się rozgłosu. Fizjologia i postępowanie, 83 (3), 421-429. https://doi.org/10.1016/J.PHYSBEH.2004.08.028
  20. Blundell, JE i Hill, AJ (1986). Paradoksalne skutki intensywnego słodzika (aspartamu) na pragnienie jedzenia. Lancet (Londyn, Anglia), 1(8489), 1092-1093. https://doi.org/10.1016/S0140-6736(86)91352-8
  21. Crézé, C., Candal, L., Cros, J., Knebel, J.F., Seyssel, Okay., Stefanoni, N., Schneiter, P., Murray, M.M., Tappy, L. i Toepel, U. (2018). Wpływ kalorycznych i niekalorycznych słodzików na spożycie posiłków i reakcje umysłu na posiłki:randomizowana, krzyżowa próba zarządzana u zdrowych ludzi. Witaminy, 10(5). https://doi.org/10.3390/NU10050615
  22. Fantino, M., Fantino, A., Matray, M. i Mistretta, F. (2018). Napoje zawierające słodziki o niskiej mocy nie różnią się od wody pod względem zapotrzebowania na jedzenie, zużycia energii i wyboru posiłków u zdrowych, nieotyłych dorosłych Francuzów. Pożądanie jedzenia, 125, 557–565. https://doi.org/10.1016/J.APPET.2018.03.007
  23. Tey, SL, Salleh, N.B., Henry, J. i Forde, C.G. (2017). Wyniki napojów słodzonych aspartamem, mnichami, stewią i sacharozą na poposiłkowy poziom glukozy, insuliny i energii. Worldwide Journal of Weight problemach (2005), 41(3), 450-457. https://doi.org/10.1038/IJO.2016.225
  24. Rolls, B.J., Hetherington, M. i Burley, V.J. (1988). Stymulacja sensoryczna i gęstość mocy w okresie wzrostu sytości. Fizjologia i postępowanie, 44 (6), 727-733. https://doi.org/10.1016/0031-9384(88)90053-4
  25. Rogers, P.J. i Hardman, CA (2015). Nagroda za posiłki. Co to jest i jak możesz to zmierzyć. Pożądanie jedzenia, 90, 1–15. https://doi.org/10.1016/J.APPET.2015.02.032
  26. Bertino, M., Beauchamp, G. OK. i Engelman, OK. (1982). Długoterminowy rabat w diecie sodu zmienia styl soli. American Journal of Medical Diet, 36(6), 1134-1144. https://doi.org/10.1093/AJCN/36.6.1134
  27. Mattes, RD (1993). Wybór tłuszczów i przestrzeganie programu odchudzania o obniżonej zawartości tłuszczu. American Journal of Medical Diet, 57(3), 373-381. https://doi.org/10.1093/AJCN/57.3.373
  28. Rogers, PJ (2018). Miejsce niskokalorycznych słodzików w profilaktyce i podawaniu problemów z pulchnością i wagą:Dowód v. przypuszczenie. Proceedings of the Diet Society, 77(3), 230-238. https://doi.org/10.1017/S0029665117004049
  29. Hill, S.E., Prokosch, ML, Morin, A. i Rodeheffer, C.D. (2014). Wpływ niekalorycznych słodzików na satysfakcję poznawczą, alternatywną i pokonsumpcyjną. Pożądanie jedzenia, 83, 82–88. https://doi.org/10.1016/J.APPET.2014.08.003
  30. Volkow, N.D., Wang, G.J., Fowler, J.S., Logan, J., Jayne, M., Franceschi, D., Wong, C., Gatley, S.J., Gifford, A.N., Ding, Y.S. i Pappas, N. (2002). Motywacja „niehedonicznych” posiłków u ludzi obejmuje dopaminę w prążkowiu grzbietowym, a metylofenidat wzmacnia ten wpływ. Synapsa (Nowy Jork, NY), 44 (3), 175-180. https://doi.org/10.1002/SYN.10075
  31. Maloney, N.G., Christiansen, P., Harrold, JA, Halford, J.C.G. i Hardman, CA (2019). Czy niskokaloryczne słodzone napoje pomagają zaspokoić apetyt na posiłki? Dwa badania eksperymentalne. Fizjologia i postępowanie, 208. https://doi.org/10.1016/J.PHYSBEH.2019.03.019
  32. de la Hunty, A., Gibson, S. i Ashwell, M. (2006). Ocena skuteczności aspartamu w służeniu do kontroli wagi. Biuletyn Dietetyczny, 31(2), 115-128. https://doi.org/10.1111/J.1467-3010.2006.00564.X
  33. Rogers, P.J., Hogenkamp, ​​PS, De Graaf, C., Higgs, S., Lluch, A., Ness, A.R., Penfold, C., Perry, R., Putz, P., Yeomans, MR i Mela, DJ (2016). Czy niskoenergetyczne spożycie słodzików ma wpływ na zużycie energii i masę ciała? Ocena naukowa wraz z metaanalizami dowodów z badań na ludziach i zwierzętach. Worldwide Journal of Weight problems (2005), 40(3), 381. https://doi.org/10.1038/IJO.2015.177
  34. Ford, H.E., Peters, V., Martin, N.M., Sleeth, M.L., Ghatei, M.A., Frost, G.S., &Bloom, S.R. (2011). Wyniki doustnego spożycia sukralozy na odpowiedź hormonalną jelit i potrzebę jedzenia w zdrowych tematach o normalnej wadze. European Journal of Medical Diet, 65(4), 508-513. https://doi.org/10.1038/EJCN.2010.291
  35. Lutsey, P.L., Steffen, L.M. i Stevens, J. (2008). Spożycie w diecie a zdarzenie zespołu metabolicznego:badanie Zagrożenie miażdżycą we wspólnotach. Obieg, 117 (6), 754-761. https://doi.org/10.1161/CIRCULATIONAHA.107.716159
  36. Pereira, MA i Odegaard, A.O. (2013). Napoje sztucznie słodzone – czy wpływają na zagrożenie kardiometaboliczne? Obecne doświadczenia miażdżycowe, 15(12). https://doi.org/10.1007/S11883-013-0375-Z
  37. Mishra, A., Ahmed, OK., Froghi, S. i Dasgupta, P. (2015). Systematyczna ocena związku między spożyciem syntetycznych słodzików a większością nowotworów u ludzi:ocena 599 741 współautorów. Worldwide Journal of Medical Apply, 69(12), 1418-1426. https://doi.org/10.1111/IJCP.12703
  38. Sathyapalan, T., Thatcher, N.J., Hammersley, R., Rigby, A.S., Pechlivanis, A., Gooderham, N.J., Holmes, E., Le Roux, C.W., Atkin, S.L. i sądy, F. (2015). Wrażliwość na aspartam? Randomizowane badanie krzyżowe z podwójnie ślepą próbą. PLOS 1, 10(3). https://doi.org/10.1371/JOURNAL.PONE.0116212
  39. Shaywitz, B.A., Anderson, G.M., Novotny, E.J., Ebersole, J.S., Sullivan, CM, &Gillespie, S.M. (1994). Aspartam nie ma wpływu na napady padaczkowe ani wyładowania padaczkowe u dzieci z padaczką. Roczniki Neurologii, 35(1), 98-103. https://doi.org/10.1002/ANA.410350115
  40. Abou-Donia, M.B., El-Masry, E.M., Abdel-Rahman, A.A., McLendon, R.E., &Schiffman, S.S. (2008). Splenda zmienia mikroflorę jelitową i zwiększa jelitową glikoproteinę p i cytochrom p-450 u samców szczurów. Dziennik Toksykologii i Ochrony Środowiska. Połowa A, 71(21), 1415-1429. https://doi.org/10.1080/15287390802328630
  41. Qin, X. (2011). Co sprawiło, że Kanada przekształciła się w wieś z największą częstością występowania nieswoistych zapaleń jelit:czy sprawcą może być sukraloza? Canadian Journal of Gastroenterology, 25(9), 511. https://doi.org/10.1155/2011/451036
  42. Yadav, S. Okej. i Guleria, P. (2012). Glikozydy stewiolowe ze Stewii:ocena ścieżki biosyntezy i ich oprogramowanie w posiłkach i lekach. Essential Opinions in Meals Science and Diet, 52(11), 988-998. https://doi.org/10.1080/10408398.2010.519447
  43. N. Shivanna, M. Naika, F. Khanum i V. Kaul. Okej. (2013). Stevia rebaudiana ma właściwości przeciwutleniające, przeciwcukrzycowe i chroniące nerki. Journal of Diabetes and Its Problems, 27(2), 103–113. https://doi.org/10.1016/J.JDIACOMP.2012.10.001
  44. Ozbayer, C., Kurt, H., Kalender, S., Ozden, H., Gunes, H.V., Basaran, A., Cakmak, EA, Civi, OK., Kalender, Y. i Degirmenci, I. (2011). Wyniki ekstraktu Stevia rebaudiana (Bertoni) i N-nitro-L-argininy na czynność nerek i ultrastrukturę komórek nerkowych w doświadczalnej cukrzycy typu 2. Journal of Medicinal Meals, 14 (10), 1215-1222. https://doi.org/10.1089/JMF.2010.0280
  45. Di, R., Huang, MT i Ho, CT (2011). Działanie przeciwzapalne mogrozydów z Momordica grosvenori w mysich makrofagach i mysim manekinie obrzęku ucha. Journal of Agricultural and Meals Chemistry, 59(13), 7474-7481. https://doi.org/10.1021/JF201207M