Spożywanie codziennych kalorii w stałym przedziale 8-10 godzin to potężna strategia zapobiegania i leczenia chorób przewlekłych, takich jak cukrzyca i choroby serca, zgodnie z nowym manuskryptem opublikowanym w czasopiśmie Endocrine Society, Endocrine Reviews
Jedzenie ograniczone czasowo to rodzaj przerywanego postu, który ogranicza przyjmowanie pokarmu do określonej liczby godzin każdego dnia. Okresowy post jest jednym z najpopularniejszych trendów żywieniowych, a ludzie używają go do odchudzania, poprawy zdrowia i uproszczenia stylu życia.
„Ludzie, którzy starają się schudnąć i prowadzić zdrowszy tryb życia, powinni zwracać większą uwagę na to, kiedy jedzą, a także na to, co jedzą. Ograniczone czasowo jedzenie to łatwa do naśladowania i skuteczna strategia żywieniowa, która wymaga mniej matematyki niż liczenie kalorii” – powiedział dr Satchidananda Panda z Instytutu Badań Biologicznych Salk w La Jolla w Kalifornii. „Przerywany post może poprawić sen i jakość życia danej osoby, a także zmniejszyć ryzyko otyłości, cukrzycy i chorób serca”.
W manuskrypcie badacze analizują naukę stojącą za ograniczeniem czasowym jedzenia, ostatnie badania kliniczne i zakres przyszłych badań, aby lepiej zrozumieć korzyści zdrowotne. Ostatnie badania wykazały, że geny, hormony i metabolizm rosną i spadają w różnych porach 24-godzinnego dnia. Dostosowanie naszego codziennego nawyku żywienia do wewnętrznego zegara organizmu może zoptymalizować zdrowie i zmniejszyć ryzyko lub obciążenie chorobami przewlekłymi, takimi jak cukrzyca, choroby serca i choroby wątroby.
„Jedzenie w przypadkowych porach przerywa synchronizację naszego wewnętrznego programu i sprawia, że jesteśmy podatni na choroby” – powiedziała Panda. „Przerywany post to styl życia, który każdy może przyjąć. Może pomóc wyeliminować dysproporcje zdrowotne i umożliwi wszystkim zdrowe i satysfakcjonujące życie”.
Odniesienie:„Jedzenie ograniczone czasowo w celu zapobiegania i leczenia chorób metabolicznych” Emily N Manoogian, Lisa S Chow, Pam R Taub, Blandine Laferrère i Satchidananda Panda, 22 września 2021 r., Endocrine Reviews .
DOI:10.1210/endrev/bnab027
Inni autorzy badania to:Emily Manoogian z Instytutu Studiów Biologicznych Salka; Lisa Chow z University of Minnesota w Minneapolis, Min.; Pam Taub z Uniwersytetu Kalifornijskiego w San Diego w La Jolla w Kalifornii; i Blandine Laferrère z Columbia University Irving Medical Center w Nowym Jorku, N.Y.
Badanie otrzymało finansowanie z National Institute of Diabetes and Digestive and Kidney Diseases (NIDDK), National Institute on Aging, National Cancer Institute, Larry l. Hillblom Foundation, Wu Tsai Human Performance Alliance, Departament Obrony USA i Federalna Agencja Zarządzania Kryzysowego.
