Pobranie próbki gleby z pola kukurydzy w Stacji Badawczej Chitedze, Lilongwe, Malawi. Uniwersytet w Nottingham
Według nowych badań, w ramach których przeanalizowano tysiące ziaren zbóż i gleby w ramach projektu walki z ukrytym głodem w Malawi i Etiopii, ilość składników odżywczych, które ludzie pozyskują ze spożywanych upraw, jest rodzajem „loterii z kodem pocztowym”. P>
Globalny zespół kierowany przez Uniwersytet Nottingham i jego Future Food Beacon, w skład którego wchodzą naukowcy i badacze z Uniwersytetu w Addis Abebie (AAU) w Etiopii oraz Uniwersytetu Rolnictwa i Zasobów Naturalnych Lilongwe (LUANAR) w Malawi, pracujący nad projektem GeoNutrition, odkrył więcej o związku między glebami, uprawami i niedoborami mikroelementów wśród ludzi tam mieszkających. Ich odkrycia zostały opublikowane 19 maja 2021 r. w czasopiśmie Nature .
Zespół przeanalizował ziarno z ponad 3000 próbek zbóż z pól uprawnych w Etiopii i Malawi. Odkryli, że ilość mikroelementów w diecie, wapnia, żelaza, selenu i cynku w ziarnie zbóż różniła się znacznie w zależności od lokalizacji, przy czym niektóre obszary wykazywały znacznie niższy poziom mikroelementów niż inne. Niektóre rodzaje zbóż, takie jak proso, są bardziej odżywcze niż inne, takie jak kukurydza. Jednak to, czy braki są prawdopodobne na danym obszarze, zależy również od jego gleby i krajobrazu.
Mikroskładniki odżywcze obejmują witaminy i minerały, których organizm potrzebuje z diety w niewielkich ilościach dla szeregu funkcji. Niedobory mikroelementów, znane również jako ukryty głód, są powszechne na całym świecie i dotykają ponad połowę dzieci w wieku poniżej 5 lat, zwłaszcza tam, gdzie dostęp do wystarczającej ilości pożywienia ze źródeł roślinnych i zwierzęcych bogatych w mikroelementy jest ograniczony ze względów społeczno-ekonomicznych. Niedobory mikroelementów stanowią poważne zagrożenie dla zdrowia ludzkiego, w tym wzrostu i rozwoju poznawczego dzieci oraz podatności na choroby zakaźne i niezakaźne.
Badania te pokazują, że lokalizacja jest nierozerwalnie związana z wartością odżywczą diet. Uzyskanie wystarczającej ilości mikroelementów to rodzaj „loterii z kodami pocztowymi”, w której wartość odżywcza różni się w zależności od lokalizacji. Wpłynie to w szczególności na wiejskie gospodarstwa domowe, które spożywają lokalnie pozyskiwaną żywność, w tym na wiele małych społeczności rolniczych, w których lokalizacja może być nawet największym czynnikiem wpływającym na spożycie mikroelementów w diecie.
Projekt był finansowany głównie przez Fundację Billa i Melindy Gatesów, kierowaną przez Martina Broadleya, profesora żywienia roślin w School of Biosciences i współtwórcę Future Food Beacon. Powiedział:„Ważne jest posiadanie dobrej jakości dowodów na wartość odżywczą diet, jeśli zamierzamy wspierać politykę zdrowia publicznego i rolnictwa w celu poprawy zdrowia i dobrego samopoczucia ludzi. Istotną częścią tych dowodów jest mapowanie jakości diet”.
Współprowadzącymi autorami artykułu są dr Dawd Gashu, pracujący w Centrum Nauki o Żywności i Żywieniu w AAU oraz dr Patson Nalivata, w Departamencie Upraw i Gleboznawstwa w LUANAR. Dr Gashu powiedział:„Prace w zakresie nadzoru żywieniowego nad jakością podstawowych zbóż stanowią ważną część szerszej polityki zdrowia publicznego, która ma na celu rozwiązanie problemu niedoborów mikroelementów i mamy nadzieję, że ten rodzaj pracy zostanie teraz przyjęty w większej liczbie krajów”. Dr Nalivata powiedział:„Dowiadując się więcej o tym, jak jakość odżywcza ziaren zbóż jest powiązana z typami gleby i krajobrazami, tak jak w tym badaniu, jesteśmy teraz w stanie lepiej doradzić rolnikom, jak wybrać i uprawiać bardziej pożywne rośliny”.
Odniesienie:„Jakość odżywcza zbóż różni się geoprzestrzennie w Etiopii i Malawi” D. Gashu, PC Nalivata, T. Amede, E. L. Ander, E. H. Bailey, L. Botoman, C. Chagumaira, S. Gameda, SM Haefele, K. Hailu, E.J.M. Joy, A.A. Kalimbira, D.B. Kumssa, R.M. Lark, I.S. Ligowe, S.P. McGrath, A.E. Milne, A.W. Mossa, M. Munthali, E.K. Towett, M.G. Walsh, L. Wilson, S.D. Przyroda .
DOI:10.1038/s41586-021-03559-3
Inni partnerzy tego projektu to rolnicy, dietetycy, statystycy, etycy i ekonomiści z Londyńskiej Szkoły Higieny i Medycyny Tropikalnej (LSHTM), Rothamsted Research i British Geological Survey (BGS) w Wielkiej Brytanii. Międzynarodowi partnerzy to College of Medicine (Uniwersytet Malawi), Międzynarodowe Centrum Ulepszania Kukurydzy i Pszenicy (CIMMYT), Międzynarodowy Instytut Badawczy dla Tropików Półpustynnych (ICRISAT) oraz Światowe Centrum Agroleśnictwa (ICRAF).
Inwestycja Fundacji Gatesa była wspierana przez projekty finansowane przez rząd Wielkiej Brytanii za pośrednictwem UKRI's Global Challenges Research Fund (GCRF), Royal Society, Foreign, Commonwealth and Development Office (FCDO) oraz Biotechnology and Biological Sciences Research Council ( BBSRC).
