Kupiec wystawia sproszkowane i całe przyprawy, w tym kurkumę, na bazarze Karwan w Dhace w Bangladeszu. Źródło:Abir Abdullah/Azjatycki Bank Rozwoju
Niektórzy przetwórcy przypraw w Bangladeszu używają przemysłowego pigmentu chromianu ołowiu do nasycania kurkumy jasnożółtym kolorem, cenionym w curry i innych tradycyjnych potrawach, podnosząc poziom ołowiu we krwi w Bangladeszu.
Jest reklamowany jako środek wzmacniający zdrowie i środek leczniczy, ale może być źródłem wad poznawczych i innych poważnych dolegliwości. Nowe badanie przeprowadzone przez Stanford ujawnia, że kurkuma – powszechnie używana przyprawa w całej Azji Południowej – jest czasami zafałszowana związkiem chemicznym zawierającym ołów w Bangladeszu, jednym z głównych regionów uprawy kurkumy na świecie.
Długo zakazany w produktach spożywczych, ołów jest silną neurotoksyną uważaną za niebezpieczną w każdej ilości. Powiązana analiza opublikowana niedawno potwierdza po raz pierwszy, że kurkuma jest prawdopodobnie głównym czynnikiem przyczyniającym się do podwyższonego poziomu ołowiu we krwi wśród ankietowanych Bangladeszu.
„Ludzie nieświadomie spożywają coś, co może powodować poważne problemy zdrowotne” – powiedziała główna autorka gazet, Jenna Forsyth, stypendystka ze Stanford Woods Institute for the Environment. „Wiemy, że zafałszowana kurkuma jest źródłem ekspozycji na ołów i musimy coś z tym zrobić”.
Od dawna problem
Pierwsze badanie dostępne online w Badaniach środowiskowych , obejmuje szereg analiz, w tym wywiady z rolnikami i przetwórcami przypraw w kilku dystryktach Bangladeszu, które łącznie produkują prawie połowę krajowej kurkumy. Wielu wyśledziło ten problem do lat 80. XX wieku, kiedy potężna powódź pozostawiła uprawy kurkumy mokre i stosunkowo matowe. Popyt na jasnożółte przetwórcy kurkumy curry, aby dodać chromian ołowiu – przemysłowy żółty pigment powszechnie używany do barwienia zabawek i mebli – do swoich produktów. Praktyka była kontynuowana jako tani i szybki sposób na uzyskanie pożądanego koloru.
Silna neurotoksyna
Jako silna neurotoksyna, ołów zwiększa ryzyko chorób serca i mózgu u dorosłych i zaburza rozwój mózgu dzieci. Około 90 procent dzieci z podwyższonym poziomem ołowiu we krwi żyje w krajach o niższych dochodach, a wynikające z tego uszkodzenia funkcji poznawczych wiążą się z prawie bilionem dolarów utraty produktywności rocznie.
„W przeciwieństwie do innych metali, nie ma bezpiecznego limitu spożycia ołowiu, jest to neurotoksyna w całości” – powiedział starszy autor gazet Stephen Luby, profesor medycyny i dyrektor ds. badań w Centrum Innowacji w Globalnym Zdrowiu Stanforda. „Nie możemy się pocieszać proponując, że gdyby skażenie spadło do takiego a takiego poziomu, byłoby to bezpieczne”.
Powiązane badanie opublikowane 17 września w czasopiśmie Environmental Science &Technology , przyjrzano się różnym potencjalnym źródłom skażenia krwi ołowiem w Bangladeszu. Ołów występuje w różnych formach, zwanych izotopami, a proporcje tych izotopów różnią się w zależności od pochodzenia ołowiu. Naukowcy byli w stanie wskazać odcisk palca kurkumy z domieszką chromianu ołowiu jako najbardziej prawdopodobnego winowajcę, dopasowując ją do izotopów ołowiu we krwi ludzi. Badania są pierwszymi, które bezpośrednio łączą ołów w kurkumie z poziomem ołowiu we krwi.
Poza Bangladeszem
Naukowcy nie znaleźli bezpośrednich dowodów na skażoną kurkumę poza Bangladeszem i wskazują, że kontrole bezpieczeństwa żywności przeprowadzane przez kraje importujące zachęciły dużych przetwórców przypraw z Bangladeszu do ograniczenia ilości ołowiu dodawanego do kurkumy przeznaczonej na eksport. Jednak naukowcy ostrzegają:„obecny system okresowych kontroli bezpieczeństwa żywności może wychwycić tylko ułamek zafałszowanej kurkumy sprzedawanej na całym świecie”. W rzeczywistości od 2011 roku ponad 15 marek kurkumy – dystrybuowanych do krajów, w tym do USA – zostało wycofanych z powodu nadmiernego poziomu ołowiu.
Chociaż te wspomnienia i wcześniejsze badania wykazały obecność ołowiu w kurkumie, żadne z nich nie zidentyfikowało wyraźnie źródła (niektórzy sugerowali, że może to być związane z zanieczyszczeniem gleby), udowodniły związek z poziomem ołowiu we krwi lub ujawniły powszechność problemu i zachęty do jego utrwalania.
W kierunku rozwiązań
Od 2014 r. Forsyth, Luby i Scott Fendorf, profesor Terry Huffington w Stanford School of Earth, Energy &Environmental Sciences – współautorzy obu artykułów – pracowali na wiejskich obszarach Bangladeszu, aby ocenić narażenie na ołów. Dzięki finansowaniu z Instytutu Środowiska Stanforda Woodsa najpierw przeprowadzili ocenę populacji, która wykazała, że ponad 30 procent ciężarnych kobiet miało podwyższony poziom ołowiu we krwi.
Naukowcy planują teraz skoncentrować się na odwróceniu zachowań konsumenckich od jedzenia skażonej kurkumy i zmniejszeniu zachęt do tej praktyki. Sugerują bardziej efektywne i wydajne technologie suszenia do przetwarzania kurkumy. Zalecają również, aby inspektorzy importowali z całego świata kurkumę za pomocą urządzeń rentgenowskich, które mogą wykrywać ołów i inne chemikalia.
Chociaż niewiele tanich odpowiedzi wydaje się łatwo dostępnych w Bangladeszu, naukowcy sugerują, że zalążkiem rozwiązania może być zaangażowanie konsumentów, producentów i innych interesariuszy skupionych na bezpieczeństwie żywności i zdrowiu publicznym. W tym celu Forsyth, Luby i Fendorf są częścią interdyscyplinarnego zespołu projektowego, finansowanego przez Centrum Rozwoju Globalnego Stanford King, poszukującego rozwiązań ograniczających narażenie na ołów z kurkumy, recykling baterii i innych źródeł w Bangladeszu i poza nim.
Zespół planuje między innymi rozwijanie możliwości biznesowych, które zmniejszają ekspozycję na leady. Jeden z członków zespołu, bioinżynier Manu Prakash, opracowuje tanie technologie do pomiaru ołowiu w kurkumie, krwi i innych źródłach. Inni współpracownicy, Shilajeet Banerjee i Erica Plambeck, badają sposoby zmiany popytu i tworzenia możliwości biznesowych dla bezołowiowej kurkumy.
„Niezwykła praca Jenny pozwala nam współpracować z interesariuszami w Bangladeszu w celu ukierunkowania skutecznej profilaktyki” – powiedział Luby.
Odniesienie:„Kurkuma oznacza „żółty” w języku bengalskim:pigmenty chromianu ołowiu dodane do kurkumy zagrażają zdrowiu publicznemu w Bangladeszu” autorstwa Jenny E. Forsyth, Syedy Nurunnahar, Sheikh Shariful Islam, Musa Baker, Dalia Yeasmin, M. Saiful Islam, Mahbubur Rahman, Scott Fendor, Nicole M. Ardoin, Peter J. Winch i Stephen P. Luby, 6 września 2019 r., Badania środowiskowe .
DOI:10.1016/j.envres.2019.108722
Luby jest również starszym pracownikiem w Freeman Spogli Institute for International Studies, członkiem Stanford Bio-X i członkiem Child Health Research Institute. Luby, Fendorf i Plambeck są starszymi stypendystami w Stanford Woods Institute for the Environment. Plambeck jest profesorem operacji, informacji i technologii Charlesa A. Hollowaya w Stanford Graduate School of Business. Banerjee jest profesorem praktyki w Interdyscyplinarnym Programie Emmetta w zakresie Środowiska i Zasobów. Współautorami są również Nicole Ardoin, profesor nadzwyczajny w Stanford's Graduate School of Education i starszy pracownik w Stanford Woods Institute for the Environment.
Badanie Environmental Research obejmuje współautorów z Międzynarodowego Centrum Badań Chorób Biegunkowych, Bangladeszu i Uniwersytetu Johnsa Hopkinsa.
Współautorami badania Environmental Science &Technology w Stanford są Karrie Weaver, naukowiec zajmujący się badaniami i rozwojem w Stanford School of Earth, Energy &Environmental Sciences; Kate Maher, profesor nadzwyczajny nauk o Ziemi i starszy pracownik Instytutu Środowiska Stanforda Woodsa. Dodatkowi współautorzy pochodzą z Międzynarodowego Centrum Badań Chorób Biegunkowych w Bangladeszu.
