Sztuczne słodziki mogą nie być bezpieczną alternatywą dla cukru. Źródło:Mathilde Touvier (CC-BY 4.0)
Badanie sugeruje związek między spożywaniem sztucznych słodzików a zwiększonym ryzykiem raka.
Sztuczne słodziki zmniejszają zawartość dodanego cukru i odpowiadających im kalorii, zachowując przy tym słodycz. Badanie opublikowane 24 marca 2022 r. w PLOS Medicine autorstwa Charlotte Debras i Mathilde Touvier z Francuskiego Narodowego Instytutu Zdrowia i Badań Medycznych (Inserm) oraz Uniwersytetu Sorbonne Paris Nord we Francji wraz z kolegami sugerują, że niektóre sztuczne słodziki są związane ze zwiększonym ryzykiem raka.
Wiele produktów spożywczych i napojów zawierających sztuczne słodziki jest codziennie spożywanych przez miliony ludzi. Jednak bezpieczeństwo tych dodatków było przedmiotem debaty. Aby ocenić potencjalną rakotwórczość sztucznych słodzików, naukowcy przeanalizowali dane od 102 865 dorosłych Francuzów uczestniczących w badaniu NutriNet-Santé. Badanie NutriNet-Santé to trwająca kohorta internetowa, zainicjowana w 2009 r. przez Zespół Badawczy Epidemiologii Żywienia (EREN). Uczestnicy rejestrują się dobrowolnie i samodzielnie zgłaszają historię medyczną, dane socjodemograficzne, dietę, styl życia i zdrowie. Naukowcy zebrali dane dotyczące spożycia sztucznych słodzików z 24-godzinnych zapisów żywieniowych. Po zebraniu informacji o diagnozie raka podczas obserwacji naukowcy przeprowadzili analizy statystyczne w celu zbadania powiązań między spożyciem sztucznych słodzików a ryzykiem zachorowania na raka. Skorygowali również szereg zmiennych, w tym wiek, płeć, wykształcenie, aktywność fizyczną, palenie tytoniu, wskaźnik masy ciała, wzrost, przyrost masy ciała podczas obserwacji, cukrzycę, wywiad rodzinny w kierunku raka, a także wyjściowe spożycie energii, alkohol , sód, nasycone kwasy tłuszczowe, błonnik, cukier, produkty pełnoziarniste i produkty mleczne.
Naukowcy odkryli, że osoby biorące udział w spożywaniu większych ilości sztucznych słodzików, zwłaszcza aspartamu i acesulfamu-K, miały wyższe ryzyko zachorowania na raka w porównaniu z osobami niebędącymi konsumentami (współczynnik ryzyka 1,13, 95% przedział ufności 1,03 do 1,25). Zaobserwowano wyższe ryzyko raka piersi i nowotworów związanych z otyłością.
Badanie miało kilka ważnych ograniczeń; spożycie diety jest zgłaszane samodzielnie. Błąd selekcji mógł również być czynnikiem, ponieważ uczestnikami częściej były kobiety, mieli wyższy poziom wykształcenia i przejawiali zachowania świadome zdrowia. Obserwacyjny charakter badania oznacza również, że możliwe jest pomieszanie resztkowe i nie można wykluczyć odwrotnej przyczynowości. Konieczne będą dodatkowe badania w celu potwierdzenia ustaleń i wyjaśnienia podstawowych mechanizmów.
Według autorów:„Nasze odkrycia nie wspierają stosowania sztucznych słodzików jako bezpiecznej alternatywy dla cukru w żywności lub napojach i dostarczają ważnych i nowych informacji, aby rozwiązać kontrowersje dotyczące ich potencjalnych negatywnych skutków zdrowotnych. Chociaż wyniki te muszą zostać powtórzone w innych dużych kohortach i leżących u ich podstaw mechanizmach wyjaśnionych w badaniach eksperymentalnych, dostarczają one ważnych i nowych informacji dla trwającej ponownej oceny substancji słodzących dodatków do żywności przez Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności i inne agencje zdrowia na całym świecie”.
Debras dodaje:„Wyniki z kohorty NutriNet-Santé (n=102 865) sugerują, że sztuczne słodziki występujące w wielu markach żywności i napojów na całym świecie mogą być związane ze zwiększonym ryzykiem raka, zgodnie z kilkoma eksperymentalnymi badaniami in vivo/in vitro. Te odkrycia dostarczają nowych informacji do ponownej oceny tych dodatków do żywności przez agencje zdrowia”.
Odniesienie:„Sztuczne słodziki i ryzyko raka:wyniki badania kohortowego opartego na populacji NutriNet-Santé” przeprowadzonego przez Charlotte Debras, Eloi Chazelas, Bernard Srour, Nathalie Druesne-Pecollo, Younes Esseddik, Fabien Szabo de Edelenyi, Cédric Agaësse, Alexandre De Sa , Rebecca Lutchia, Stéphane Gigandet, Inge Huybrechts, Chantal Julia, Emmanuelle Kesse-Guyot, Benjamin Allès, Valentina A. Andreeva, Pilar Galan, Serge Hercberg, Mélanie Deschasaux-Tanguy i Mathilde Touvier, 24 marca 2022 r. .
DOI:10.1371/journal.pmed.1003950
