Niebezpieczeństwa cukru nie ograniczają się do jedzenia słodyczy i fast foodów. Cukier występuje naturalnie we wszystkich produktach spożywczych zawierających węglowodany, w tym w owocach, warzywach, zbożach i nabiale.
A to, że coś jest „naturalne”, nie oznacza, że jest zdrowe. W przypadku cukru, podobnie jak w przypadku większości innych substancji uzależniających, niebezpieczeństwo wynika z kombinacji tego, ile cukru jesz, jak często i jak długo.
Kiedy przestrzegasz zalecanej diety składającej się z 3 posiłków dziennie, opartej na wysokowęglowodanowych produktach roślinnych, takich jak zboża i owoce, spożywasz chronicznie duże ilości cukru.
Przeciętny Amerykanin spożywa co tydzień oszałamiające 3 funty cukru, z czego większość jest ukryta w produktach pochodzenia roślinnego i przetworzonej żywności. Wiele tak zwanych „zdrowych”, niskotłuszczowych opcji żywności, takich jak sos pomidorowy i niskotłuszczowy jogurt, jest wypełnionych cukrem – nawet jeśli nie wydają się aż tak słodkie.
Oto, co musisz wiedzieć o tym, jak i dlaczego cukier może być niebezpieczny.
Skąd pochodzi cukier
Cukier był kiedyś przysmakiem, ograniczonym do kilku tropikalnych miejsc i wysp, na których rosła trzcina cukrowa o tej samej nazwie. Jednak od XIX wieku cukier stopniowo wkradał się do coraz większej liczby produktów spożywczych.
Łaknienie cukru:kierowca niewolnictwa? Obraz z „co-kiedy-jak”
Obecnie producenci żywności często podbijają cukier, aby zachować smak i konsystencję, gdy wytwarzają produkty „niskotłuszczowe” i „beztłuszczowe”. Ten fantazyjny napój z Twojej kawiarni prawdopodobnie zawiera o wiele więcej cukru, niż można by się spodziewać. Podobnie jak ten „lekki” sos na „zdrowej” sałatce, którą jadłeś na lunch.
To, co kiedyś było rzadką substancją, stało się niemal nieuniknione. Do niebezpieczeństw związanych z cukrem należą obecnie stosowane rodzaje cukru; większość z nich ma postać syropu kukurydzianego o wysokiej zawartości fruktozy . HFCS wydaje się być nawet bardziej szkodliwy metabolicznie niż inne rodzaje cukru, takie jak sacharoza czy glukoza. Ponadto standardowa dieta amerykańska zawiera ponad 60 rodzajów dodanych cukrów.
Niebezpieczeństwa cukru:choroby cywilizacji
Te nieoczekiwane źródła cukru szybko się sumują. Przeciętny Amerykanin zjada 126 gramów cukru dziennie – a przeciętne amerykańskie dziecko je jeszcze więcej.
Cały ten cukier jest w dużej mierze odpowiedzialny za to, co lekarze nazywają „chorobami cywilizacyjnymi” :
- Otyłość
- choroba serca
- nadciśnienie
- cukrzyca typu 2
- raki komórek nabłonka
- choroby zapalne (w tym choroby autoimmunologiczne, zaburzenia jelit, osteoporoza, niepłodność i inne)
Nazywamy je chorobami cywilizacyjnymi, ponieważ praktycznie nie istniały w społeczeństwach łowiecko-zbierackich. To nie przypadek, że diety wolnych od chorób społeczeństw łowiecko-zbierackich były napędzane tłuszczami zwierzęcymi, niezwykle ubogimi w naturalne cukry i oczywiście całkowicie wolnymi od przetworzonych cukrów.
Cukier uzależnia
Uzależniająca natura cukru była kiedyś dobrodziejstwem ewolucyjnym, kiedy przez większość historii ludzkości słodkie i bogate w węglowodany jedzenie było niezwykle rzadkie. Ale w naszym współczesnym życiu, gdzie węglowodany są wszędzie, te same sieci neuronowe, które kiedyś pomagały naszym przodkom przetrwać, teraz nas zabijają.
Model uzależnienia od cukru przez insulinę węglowodanową
Kiedy jesz węglowodany – i pamiętaj, że wszystkie zboża, owoce i warzywa są węglowodanami – prawie wszystkie rozkładają się na glukozę (cukier prosty). Te cukry proste są przesyłane do krwi, podnosząc poziom cukru we krwi.
Organizm reaguje na wysoki poziom cukru we krwi, wydzielając hormon zwany insuliną. Zadaniem insuliny jest wprowadzanie glukozy do komórek i przekształcanie nadmiaru cukru w tłuszcz. Tłuszcz gromadzi się w narządach i wokół nich oraz pojawia się na pośladkach i brzuchu.1
Ale chociaż cukier sprawia, że tyjesz, zamiast odczuwania sytości, podwyższony poziom insuliny wyzwala więcej hormonów, które zwiększają głód i zwiększają odczuwaną przyjemność słodkich smaków.
Cukier aktywuje receptory opiatów i dopaminy
Jednocześnie cukier aktywuje receptory opiatowe i dopaminy w mózgu. Jak na ironię, są to te same „szczęśliwe” chemikalia, które sprawiają, że czujemy się dobrze, gdy spotykamy się z bliskimi i dobrymi przyjaciółmi.
Badania sugerują, że za każdym razem, gdy jemy słodycze, wzmacniamy ścieżki neuronowe związane z uzależnieniem, powodując, że mózg staje się coraz bardziej skoncentrowany na pragnieniu cukru.
Dlatego jednym z głównych zagrożeń związanych z cukrem jest to, że tworzy niezdrowy cykl uzależniający, jak każdy inny narkotyk. Naukowcy z Francji ustalili, że nagrody doświadczane przez mózg po spożyciu cukru są nawet „bardziej satysfakcjonujące i atrakcyjne” niż efekty kokainy.
Cukier w mózgu? Obraz z faktów
Odkrycia te znajdują również odzwierciedlenie w badaniach na szczurach z Connecticut College, które pokazują, że ciasteczka Oreo aktywują więcej neuronów w ośrodku przyjemności mózgu niż kokaina. I tak – szczury najpierw zjadłyby nadzienie, tak jak ludzie.
Uzależnienie od cukru z perspektywy ewolucyjnej
Patrząc na ścieżki hormonalne i neuroprzekaźniki stymulowane przez spożywanie cukru, staje się jasne, że jesteśmy uzależnieni od cukru. Ale dlaczego?
Jak wspomniano wcześniej, przez większość historii ludzkości słodycze i wszelkiego rodzaju węglowodany były niezwykle rzadkie. Zasadniczo żaden z owoców i warzyw, które mamy dzisiaj, nie istniało w naturalnym środowisku naszych przodków łowców-zbieraczy.
Tak więc w rzadkich przypadkach, gdy nasi przodkowie natknęli się na dojrzałą roślinę owocową lub ul, ich ciała kazały im jeść jak najwięcej.
Ponieważ wiemy, że jednym z zadań insuliny jest przekształcenie cukru w tłuszcz, kiedy organizm domaga się węglowodanów, tak naprawdę mówi się:„zrób mnie tak grubym, jak to możliwe, podczas gdy to rzadkie źródło cukru jest w pobliżu”.
Ciała naszych przodków wykorzystywały te niewielkie ilości zgromadzonego tłuszczu na energię w chudszych czasach i kiedy musieli pościć między udanymi polowaniami.
W przeciwieństwie do tego, nowoczesne odżywianie wcale nie jest chude. Żyjemy w niekończącym się bufecie żywności o wysokiej zawartości węglowodanów. W tym środowisku wrodzona smakowitość cukru jest jednym z jego największych zagrożeń.
Biorąc pod uwagę uzależniającą moc cukru, nie jest zaskoczeniem, że większość z nas spożywa go za dużo. Przyjrzyjmy się, jak zbyt dużo cukru wpływa na nasze zdrowie fizyczne i psychiczne.
Co sprawia, że cukier jest tak niebezpieczny
Po spożyciu cukier rozpoczyna serię szkodliwych reakcji chemicznych w twoim ciele. Cukier wyzwala produkcję insuliny, podnosi poziom hormonów stresu i wyczerpuje minerały i endogenne przeciwutleniacze, takie jak glutation. Cukier ma działanie prooksydacyjne, prozapalne i prostresowe.
Efekty te są przyczyną tego, jak przewlekłe spożywanie cukru może prowadzić do wielu chorób przewlekłych. Przyjrzyjmy się bliżej.
Zespół metabolizmu cukru
Są szanse, że nigdy nie słyszałeś o zespole metabolicznym. Możesz być zaskoczony, że jest to problem dotykający ponad 70 milionów Amerykanów.
Najbardziej oczywistą oznaką zespołu metabolicznego jest po prostu nadwaga, ale pod powierzchnią trwa chaos biochemiczny.
Cukry i inne węglowodany podnoszą poziom cukru we krwi
Jak zaczyna się zespół metaboliczny?
Jak omówiliśmy powyżej, kiedy jesz węglowodany, podnoszą one poziom cukru we krwi. Aby zapobiec toksycznemu wzrostowi poziomu cukru we krwi, organizm wydziela insulinę, która wtłacza część cukru do komórek, a resztę zamienia w tkankę tłuszczową.
Ten proces wydzielania insuliny i odpowiedzi komórkowej na początku działa dobrze. Ale przez lata spożywania pokarmów bogatych w węglowodany i dodane cukry komórki w twoim ciele coraz mniej reagują na insulinę. W końcu komórki te nie mogą już „wchłonąć” cukru ani przetwarzać go w użyteczną energię poprzez oddychanie mitochondrialne.
Cukier pozostaje w krwiobiegu na toksycznych poziomach, co prowadzi do glikacji, zapalenia, uszkodzenia glikokaliksu i wielu powiązanych chorób i zaburzeń. Zarówno węglowodany złożone, jak i cukry proste przyczyniają się do tych efektów, ponieważ oba są przekształcane w glukozę.
Wyczuwając, że insulina nie równoważy poziomu cukru we krwi, trzustka reaguje, wrzucając więcej insuliny do krwioobiegu, ale ten rodzaj nadmiernej kompensacji tylko pogłębia problem. Rozpoczęła się insulinooporność.
Choroba metaboliczna opisuje współwystępowanie powiązanych problemów zdrowotnych, w tym:
- Wysoki poziom cukru we krwi na czczo
- Nadmiar insuliny
- Otyłość
- Wysoki poziom trójglicerydów – rodzaj tłuszczu występującego we krwi, który wiąże się z ryzykiem chorób serca.
- Niski poziom cholesterolu HDL. HDL jest często określany jako „dobry cholesterol”, ponieważ może usuwać tłuszcz z tętnic, chroniąc przed chorobami serca.
- Wysokie ciśnienie krwi.
Cukier i cukrzyca
Cechy choroby metabolicznej, w tym otyłość, nadmiar insuliny i wysoki poziom cukru we krwi, występujące razem, określane są jako stan przedcukrzycowy. Przy ciągłym spożywaniu pokarmów bogatych w węglowodany choroba metaboliczna może przekształcić się w pełnowymiarową cukrzycę typu II.
Cukrzyca typu 2 występuje, gdy przewlekle wysoki poziom cukru we krwi jest połączony z insulinoopornością i uszkodzonymi komórkami wytwarzającymi insulinę w trzustce. Cukrzyca typu 2 odpowiada za 90% wszystkich przypadków cukrzycy, a spożywanie cukrów rafinowanych jest istotnym czynnikiem ryzyka.
Badania pokazują, że spożywanie cukru może bezpośrednio prowadzić do cukrzycy typu 2, powodując stany zapalne, stłuszczenie wątroby i insulinooporność.
Liczne badania wykazały, że regularne picie napojów słodzonych cukrem zwiększa ryzyko zachorowania na cukrzycę typu 2 o 25%.
Napoje słodzone cukrem są tak szkodliwe, że spożywanie tylko jednego dziennie zwiększa ryzyko zachorowania na cukrzycę typu 2 o 13%, nawet bez widocznego przyrostu masy ciała.
Możemy również zobaczyć zaskakującą rolę, jaką cukier odgrywa w cukrzycy typu 2, biorąc pod uwagę, że kraje o najwyższym spożyciu cukru mają również najwyższe wskaźniki cukrzycy typu 2. I nic dziwnego, kraje o najniższym spożyciu cukru mają najniższe stawki.
Cukier powoduje przedwczesne starzenie się
Innym niebezpieczeństwem związanym z cukrem jest to, że przyczynia się do biochemicznych markerów przedwczesnego starzenia. Przewlekły stan zapalny powodowany przez cukier może siać spustoszenie w funkcjonowaniu organizmu. Może nawet uszkodzić mitochondria, zmuszając je do spuszczania wysoce reaktywnego, wysoce utleniającego paliwa.
Cukier starzeje się również, gdy cząsteczki cukru w naszym krwiobiegu łączą się z białkami i minerałami, tworząc produkty końcowe zaawansowanej glikacji lub WIEKÓW.
To trafne, że te związki nazywa się AGE, biorąc pod uwagę, jak bezpośrednio przyczyniają się do chorób związanych z wiekiem. Badania pokazują, że proces glikacji-utleniania jest silnie związany z:
- Zmniejszona siła układu odpornościowego
- Niewydolność nerek
- Uszkodzenie oczu i inne powikłania cukrzycy
- Choroby, takie jak PCOS i insulinooporność
- Wysokie ciśnienie krwi
- Postępująca choroba serca
- Przerzuty raka i oporność na chemioterapię
Starzenie się skóry
Niebezpieczeństwa cukru mogą również pozostawić ślad na Twojej skórze.
Jednym z najbardziej bezpośrednich sposobów, w jaki cukier może wpływać na cerę, jest wyzwalanie produkcji hormonów stresu, w tym adrenaliny, noradrenaliny i kortyzolu. ] Hormony te mają kataboliczny wpływ na tkanki skóry, co oznacza, że powodują niepożądany rozpad tkanek.
Pierwszy obszar, który wykazuje oznaki uszkodzenia hormonalnego? Najczęściej jest to cienka, delikatna skóra twarzy.
Spożywanie cukru może również prowadzić do powstawania plam starczych, zwanych także lipofuscyną. Plamy te są widocznym przejawem AGE i ALE:usieciowanej sieci cukrów, białek, żelaza i utlenionych tłuszczów omega-6.
Być może słyszałeś, że przeciwutleniacze są dobre dla skóry, ale cukier może „spalać” minerały, takie jak cynk, a przeciwutleniacze, takie jak witamina C podczas metabolizmu. Niski poziom witaminy C prowadzi do mniejszej regeneracji komórek, mniejszej produkcji kolagenu i zmniejszonego obrotu komórek skóry.
Jeśli dieta bogata w cukier postarzyła twoją skórę, przejście na dietę wysokotłuszczową i niskowęglowodanową może zwiększyć produkcję hormonów przeciwstarzeniowych, takich jak pregnenolon , które mają działanie regenerujące.
Cukier powoduje spadek funkcji poznawczych
To, że jednym z najczęstszych zagrożeń związanych z cukrem jest jego zdolność do wywoływania problemów poznawczych, może początkowo wydawać się zaskakujące. U osób zdrowych metabolicznie spożycie cukru może prowadzić do krótkotrwałej energii psychicznej, a nawet euforii.
Ale te efekty są przejściowe i mylące. To, co ludzie nazywają „hajem cukrowym”, może naprawdę być częścią reakcji na stres, do której wielu się przyzwyczaiło.
Cały ten stres zbiera swoje żniwo. Na dłuższą metę spożycie cukru może rozpalać mózg i prowadzić do różnych problemów zapalnych. Wysoki poziom cukru we krwi jest tak konsekwentnie związany z chorobą Alzheimera, że niektórzy naukowcy nazywają Alzheimera „cukrzycą typu 3”.
Zgodnie z przeglądem z 2015 roku, który analizował, w jaki sposób czynniki insulinooporności w spadku funkcji poznawczych wykazały, że cukrzyca i choroba Alzheimera pokrywają się w około 80%.
Badania wykazały, że przewlekle podwyższony poziom cukru we krwi i insuliny może uszkadzać hipokamp, obszar mózgu, który wcześniej niż większość wykazuje oznaki choroby Alzheimera. Mózg osoby z chorobą Alzheimera może pływać w glukozie, ale nie może jej używać ani przetwarzać z powodu insulinooporności.
Ponieważ to uszkodzenie występuje w sposób ciągły, insulinooporność może być zarówno przyczyną, jak i skutkiem stanów neurologicznych. Jeśli chcesz, aby Twój mózg pozostał zdrowy na dłuższą metę, ogranicz skoki insuliny do minimum, biegając na ketonach.
Cukier powoduje niepłodność
Niebezpieczeństwa cukru nie ograniczają się tylko do ciebie – cukier może drastycznie zmniejszyć twoją zdolność do ożywiania świata.
Skoki insuliny spowodowane spożyciem cukru mogą powodować zaburzenia równowagi hormonów kluczowych dla ciąży, w tym pregnenolonu i progesteronu.
Biorąc pod uwagę, że nawet zdrowe kobiety stają się nieco mniej wrażliwe na insulinę w późniejszych etapach ciąży, ważne jest, aby zacząć od zdrowej (tj. wrażliwej na insulinę) linii bazowej. Suplementy takie jak chrom i przyprawy, takie jak cynamon, mogą pomóc w wrażliwości na insulinę, ale nie tak bardzo jak dieta niskowęglowodanowa.
Cukier może również powodować bezpłodność w mniej bezpośredni sposób. AGE produkowane przez metabolizm cukrów mogą zmniejszać płodność zarówno u mężczyzn, jak i kobiet, jeśli gromadzą się w układzie rozrodczym.
PCOS
Diety bogate w węglowodany i dodane cukry zwiększają poziom glukozy we krwi, co skutkuje wysokim poziomem insuliny i stresem oksydacyjnym – głównymi czynnikami prowadzącymi do zespołu policystycznych jajników (PCOS).
Wysoka insulina może powodować wysoki poziom męskich hormonów u kobiet. Ta nierównowaga hormonalna powoduje, że pęcherzyki, które miały dojrzewać i uwalniać się z jajnika, pozostają przyczepione i dalej rosną lub pozostawiają worek. Pozostały woreczek może ponownie się zamknąć i wypełnić płynem, powodując torbiel.
W przypadku kobiet z PCOS badania pokazują, że spożywanie diet bogatych w węglowodany prowadzi do stresu oksydacyjnego i komórkowych odpowiedzi zapalnych.
Na szczęście badania pokazują, że przestrzeganie niskowęglowodanowej, wysokotłuszczowej diety ketogenicznej może zmniejszyć, a nawet odwrócić PCOS.
Endometrioza
Podobnie jak PCOS, endometrioza jest skorelowana z zaburzeniami równowagi hormonalnej i stanem zapalnym. W tym przypadku nadmiar estrogenu. Badania pokazują, że spożycie cukru jest powiązane z rakiem endometrium.
Jednym ze sposobów, w jaki czynniki cukrowe wpływają na endometriozę, jest pobudzanie układu odpornościowego do wytwarzania dużych ilości cząsteczek zapalnych zwanych prostaglandynami. Te cząsteczki mogą zasilać i tak już zapalną naturę endometriozy.
Cukier prowadzi do otyłości
Jednym z najczęstszych zagrożeń związanych z cukrem jest to, jak prowadzi do otyłości. Na pierwszy rzut oka może się to wydawać oczywiste, ponieważ słodkie pokarmy są zwykle bardzo smaczne i prowadzą do przejadania się. Ale najbardziej otyłym efektem cukru jest jego zdolność do powodowania problemów metabolicznych.
Nowe badania wykazały, że cukier może promować wrażliwość na insulinę w komórkach tłuszczowych, jednocześnie promując insulinooporność w komórkach mięśniowych i ważnych narządach. Innymi słowy, cukier może zaszkodzić składowi Twojego ciała, kierując składniki odżywcze z dala od ważnych obszarów i kierując je do tłuszczu.
Z drugiej strony spożywanie diety bogatej w tłuszcze nasycone ma odwrotny skutek. Wiele tłuszczów nasyconych promuje bardziej idealną równowagę:fizjologiczna oporność na insulinę w komórkach tłuszczowych i wrażliwość na insulinę w komórkach mięśniowych. Z czasem ta wyjątkowa kombinacja może doprowadzić do lepszego rozprowadzenia składników odżywczych w organizmie.
Niebezpieczeństwa cukru i raka
W latach dwudziestych przyszły noblista Otto Warburg odkrył, że niektóre nowotwory żywią się glukozą poprzez wyspecjalizowany (tj. wysoce samolubny) szlak metaboliczny.
Laboratorium Otto Warburga. Obraz z Oxygen4cells
Implikacją, popartą obszernym przeglądem licznych badań z 2017 roku, jest to, że niektóre nowotwory można „głodzić” poprzez unikanie wszelkich cukrów.
Według specjalisty onkologicznego Lewisa Cantleya z Meyer Cancer Center w Nowym Jorku „wysoki poziom insuliny może prowadzić do raka. A tym, co napędza poziom insuliny, jest cukier”. Wielu lekarzy — w tym doktor Kiltz — zgadza się.
Cukier jest niebezpieczny dla serca
Wykazano, że cukier zwiększa ryzyko rozwoju chorób serca. Jest prawdopodobne, że to zwiększone ryzyko jest zwieńczeniem wszystkich innych wad cukru:zwiększonego stanu zapalnego, wyższego poziomu trójglicerydów, wyższego ciśnienia krwi.
Spożywanie zbyt dużej ilości cukru w postaci słodkich napojów jest również problematyczne:wiąże się to z miażdżycą. Jedno z badań na ponad 30 000 osób wykazało, że ci, którzy spożywali mniej więcej dwa razy więcej cukru, mieli o 38% większe ryzyko zgonu z powodu chorób serca.
Czy musimy jeść cukier?
A teraz dobra wiadomość – niebezpieczeństw związanych z cukrem można łatwo uniknąć. Dzieje się tak, ponieważ cukier, podobnie jak WSZYSTKIE węglowodany, nie są niezbędne. Oznacza to, że w naszej diecie nie potrzebujemy żadnych węglowodanów.
To nie jest marginalne przekonanie. W podręczniku z 2005 r. „Dietary Reference Intakes for Energy, Carbohydrate, Fibre, Fat, Fatty Acids, Cholesterol, Protein, and Amino Acids”, wydanym przez amerykańską Radę ds. Żywności i Żywienia Instytutu Medycyny, stwierdzono:„Dolna granica węglowodanów w diecie zgodny z życiem najwyraźniej wynosi zero, pod warunkiem, że spożywane są odpowiednie ilości białka i tłuszczu.”
Kiedy wycinamy cukier i inne węglowodany, organizm przekształca tłuszcz w cząsteczki kwasów tłuszczowych zwane ketonami. Stają się one głównym źródłem energii dla większości twoich komórek.
Pozostałe czerwone krwinki wraz z niektórymi komórkami w mózgu i nerkach wymagają glukozy. Ale twoje ciało może wytworzyć całą potrzebną glukozę z białka i tłuszczu (aminokwasy i kwasy tłuszczowe) w procesie zwanym glukoneogenezą.7
Dieta wysokotłuszczowa i niskowęglowodanowa zmniejszająca niebezpieczeństwa związane z cukrem
Najlepszym sposobem na zmniejszenie ryzyka związanego z konsumpcją cukru jest holistyczny sposób:unikaj go. Całkowite unikanie jest łatwiejsze niż mogłoby się wydawać, zwłaszcza jeśli stosujesz dietę niskowęglowodanową i wysokotłuszczową.
Liczne badania pokazują, że ograniczenie węglowodanów i spożywanie zdrowych tłuszczów zmniejsza apetyt na cukier.
Ponadto wykazano, że diety HFLC zmniejszają i odwracają wiele problemów spowodowanych wysokim spożyciem cukru, w tym:
- Obniżyć poziom cukru we krwi na czczo
- Obniżyć poziom insuliny na czczo
- Mniej glikacji
- Zmniejszony stan zapalny
- Zmniejszenie prawdopodobieństwa rozwoju lub pogorszenia chorób związanych ze stanem zapalnym, w tym chorób serca, raka lub choroby metabolicznej, takiej jak cukrzyca.
Stosowanie diety o niskim indeksie glikemicznym, bogatej w zdrowe tłuszcze, daje dodatkową korzyść w postaci dłuższego uczucia sytości, co zmniejsza apetyt na przetworzoną żywność i pomaga utrzymać zdrową wagę.
Sztuczne słodziki:uwaga
Jeśli masz ochotę na słodycze, niektóre naturalne słodziki bez cukru mogą pomóc zaspokoić apetyt bez spustoszenia Twojej wagi i poziomu cukru we krwi. Ale nie bez własnych niebezpieczeństw.
Jednak zalecamy bardzo oszczędne stosowanie słodzików. Niedawne badanie wykazało, że picie dwóch lub więcej sztucznie słodzonych napojów dziennie wiązało się ze zwiększonym ryzykiem udarów, zawałów serca i przedwczesnej śmierci u kobiet po 50. roku życia.
Słodziki aktywują te same neuronowe ścieżki nagrody, co cukier. Kiedy spożywasz sztuczne słodziki, zakłócasz naturalne ośrodki nagrody w twoim ciele. Jesz i pragniesz słodyczy, ponieważ słodkie jedzenie w naturalnym środowisku zwykle oznacza mnóstwo szybkich kalorii.
Ale alternatywne słodziki zapewniają niepełną satysfakcję, wysyłając mieszane sygnały przez system metaboliczny; Pierwszym sygnałem jest to, że zjadłeś coś słodkiego. Po drugie, w rzeczywistości nie spożyłeś kalorii związanych ze słodyczą. Organizm reaguje, szukając większej ilości kalorii.
Powszechne sztuczne słodziki, w tym aspartam, sukraloza lub sacharyna, powodują insulinooporność poprzez zapłodnienie toksycznych bakterii jelitowych (firmicutes).
Ta bakteria pobiera energię z żywności i przechowuje ją w postaci tłuszczu. Po 5-dniowym okresie badań, w którym uczestnicy otrzymywali maksymalną dawkę sacharyny FDA, 60% rozwinęła nietolerancję glukozy. Stewia, mnich, ksylitol lub erytrytol to prawdopodobnie lepszy wybór.
Niebezpieczeństwa związane z cukrem:na wynos
Przeciętny Amerykanin otrzymuje około 50% kalorii z węglowodanów, a 16% z samych dodanych cukrów.
Ten przewlekle wysoki poziom spożycia cukru jest bezpośrednim czynnikiem w wielu chorobach i zaburzeniach, w tym cukrzycy, chorobach serca, nowotworach, niepłodności oraz różnych chorobach autoimmunologicznych i neurodegeneracyjnych.
Dlatego cukier jest niebezpieczny.
Aby zredukować i uniknąć cukru, istnieje wiele różnych opcji diet bezcukrowych i niskowęglowodanowych. Badania sugerują, że niskowęglowodanowa, wysokotłuszczowa dieta ketogeniczna może zmniejszyć łaknienie cukru, jednocześnie zmniejszając nasilenie, a nawet odwracając choroby i inne powszechne problemy związane z wysokim spożyciem cukru.
