Zaburzenia odżywiania są powszechnymi schorzeniami psychologicznymi, które narzucają niezdrowe nawyki żywieniowe wśród nastolatków i dorosłych. W niektórych przypadkach zaburzenia odżywiania są odpowiedzialne za poważne problemy zdrowotne i, jeśli nie są leczone, mogą spowodować śmierć. Różne rodzaje zaburzeń odżywiania mogą wystąpić na każdym etapie życia, niezależnie od płci; są one powszechne u nastolatków i młodych kobiet.
W kilku badaniach stwierdzono, że prawie 13% młodzieży może doświadczyć przynajmniej jednego zaburzenia odżywiania w wieku 20 lat.
Objawy zaburzeń odżywiania
- Zniekształcony obraz ciała
- Pomijanie posiłków
- Częste zmiany wagi
- Bezsenność
- Wysypka skórna
- Zaparcie
- Wypadanie włosów
- Ubytki w zębach
Przyczyny zaburzeń odżywiania
Nie ma szczególnego powodu zaburzeń odżywiania.
Kilku ekspertów ds. zdrowia uważa, że za zaburzenia odżywiania odpowiedzialne są różne czynniki, w tym historia rodzinna, zaburzenia genetyczne, problemy psychologiczne itp.
7 powszechnych rodzajów zaburzeń odżywiania
Rzućmy okiem na typowe rodzaje zaburzeń odżywiania.
1. Jadłowstręt psychiczny
To popularne zaburzenie odżywiania dotyka zwykle młodych dorosłych i nastolatków. Zaburzenie to dotyka więcej kobiet niż mężczyzn.
Typowe objawy to:
- Kontrolowane nawyki żywieniowe
- Strach przed nabieraniem wagi mimo niedowagi
- Nie chcę utrzymywać zdrowej wagi
- Nadmierna zaborczość w odniesieniu do kształtu ciała
- Zniekształcony obraz ciała
Typy: Anoreksję można podzielić na dwa podtypy i są to typ ograniczający oraz typ objadania się i przeczyszczania.
Osoby o typie restrykcyjnym często mogą schudnąć poprzez dietę, posty lub intensywne ćwiczenia. Z drugiej strony osoby z napadami objadania się i przeczyszczającymi mogą popisywać się dużą ilością jedzenia lub jeść bardzo mało. Po jedzeniu przeprowadzają oczyszczanie za pomocą czynności, takich jak wymioty, środki przeczyszczające lub moczopędne.
Anoreksja może uszkodzić twoje ciało. Ludzie, którzy cierpią z tego powodu, mogą cierpieć na niepłodność, łamliwość kości, a w ciężkich przypadkach mogą cierpieć na niewydolność wielonarządową, a nawet śmierć.
2. Bulimia nerwowa
Ten typ zaburzenia dotyka również nastolatków i młodszych dorosłych. Osoby z bulimią zazwyczaj spożywają duże ilości jedzenia w określonym czasie.
Typowe objawy to:
- Uporczywe objadanie się bez żadnej kontroli
- Częste niewłaściwe zachowania oczyszczające, aby zapobiec przybieraniu na wadze
- Nadmierna zaborczość w odniesieniu do kształtu i wagi ciała
- Choć mając zdrową wagę, zawsze obawiaj się przybierania na wadze
Skutki uboczne bulimii mogą obejmować ból gardła, obrzęk ślinianek, jamę zęba, próchnicę zębów, refluks żołądkowy, silne odwodnienie i zaburzenia hormonalne.
Nieleczona bulimia może powodować nierówność elektrolitów, takich jak sód, potas i wapń. Może to prowadzić do zawału serca lub udaru mózgu.
3. Zaburzenia objadania się
Jest to powszechne zaburzenie odżywiania, zwłaszcza w Stanach Zjednoczonych.
Typowe objawy to:
- Częste spożywanie dużych ilości jedzenia, chociaż mogą nie czuć się głodni
- Nieodpowiednia kontrola podczas napadowego objadania się
- Przyjemne uczucia, takie jak zakłopotanie, obrzydzenie lub poczucie winy, gdy rozmawiasz lub myślisz o napadowym objadaniu się
- Nie mają nawyków oczyszczających, takich jak kontrola kalorii, wymioty, rygorystyczne ćwiczenia lub stosowanie środków przeczyszczających lub moczopędnych, aby przezwyciężyć napadowe objadanie się
Większość osób cierpiących na zaburzenia z napadami objadania się ma nadwagę lub otyłość. Cierpią również na różne komplikacje związane z nadwagą, takie jak choroby serca, udar i cukrzyca typu 2.
4. Pica
Ludzie z zespołem Pica często jedzą produkty nieżywnościowe, takie jak brud, ziemia, kreda, mydło, papier, włosy, tkaniny, wełna, kamyki, detergenty do prania lub skrobia kukurydziana. Dzieci, młodzież i dorośli mogą mieć zaburzenia Pica. Ten porządek występuje głównie u dzieci, kobiet w ciąży i osób niepełnosprawnych umysłowo.
Osoby, które mają pica, mogą również cierpieć na zatrucia, infekcje, urazy jelit i niedobory żywieniowe. W zależności od materiałów eksploatacyjnych pica może być śmiertelna.
Spożywanie substancji niespożywczych nie może być częścią czyjejś kultury lub religii. Czasami krewni lub sąsiedzi osoby mogą nie zaakceptować tego warunku społecznie.
5. Zaburzenia ruminacji
Jest to nowomodne zaburzenie odżywiania, w którym osoba zwraca swoje wcześniej przeżute produkty spożywcze. Często przeżuwają lub wypluwają.
Dzieje się to po 30 minutach posiłku. Ten dobrowolny stan może rozwinąć się w wieku dorosłym lub w dzieciństwie. To zaburzenie może wystąpić na każdym etapie życia. Czasami niemowlęta mogą rozwinąć go między 3 a 12 miesiącem życia, a następnie stopniowo go ustąpić. Jeśli nie ustąpią w dzieciństwie, zaburzenia przeżuwania mogą prowadzić do utraty wagi i ciężkiego niedożywienia.
Dorośli mogą potrzebować kontrolować to zachowanie w miejscach publicznych, kiedy coś jedzą. Z tym zaburzeniem odżywiania ludzie mogą częściej tracić na wadze.
6. Zaburzenie związane z unikaniem / restrykcyjnym przyjmowaniem pokarmu
Jest to nowa nazwa istniejącej wcześniej choroby zwanej „zaburzeniem karmienia w niemowlęctwie i wczesnym dzieciństwie”. Chociaż jest to powszechne wśród dzieci, wciąż młodsi dorośli mogą cierpieć na tę chorobę.
Osoby z tym zaburzeniem mogą nie wykazywać odpowiedniego zainteresowania jedzeniem lub niesmaku w przypadku określonych zapachów, smaków, kolorów, faktur lub temperatur.
Typowe objawy to:
- Ograniczenie spożycia żywności
- Utrata wagi
- Niewłaściwy rozwój w zależności od wieku i wzrostu
- Niedobory żywieniowe lub często polegają na suplementach lub karmieniu przez zgłębnik
Jest to zaburzenie polegające na tym, że ludzie niedojadali z powodu braku zainteresowania lub pewnych niechęci, w tym wyglądu, zapachu lub smaku.
7. Zespół nocnego jedzenia
Osoby z tym zaburzeniem częściej jadły w nocy, nawet po przebudzeniu ze snu.
Inne powszechne zaburzenia to zaburzenia oczyszczania, ortoreksja (używana do jedzenia tylko zdrowej żywności) i tak dalej.
Leczenie zaburzeń odżywiania
W leczeniu bulimii stosuje się terapię poznawczo-behawioralną oraz leki przeciwdepresyjne. Terapia poznawczo-behawioralna kategoryzuje i zamienia niewłaściwe myśli, aby pomóc zmienić zachowanie i stan emocjonalny osoby dotkniętej chorobą. Anoreksję można leczyć za pomocą żywienia, leków i innych psychologicznych metod leczenia.
Dolna linia
Zaburzenia odżywiania to stany psychiczne wymagające odpowiedniej uwagi i leczenia. Zamiast się ukrywać, jeśli masz zaburzenia odżywiania, skonsultuj się z lekarzem. Jeśli nie są leczone, mogą być śmiertelne lub zagrażać życiu.
