Stres to reakcja organizmu na wzrost ciśnienia lub żądania, z którymi dana osoba fizycznie nie może sobie poradzić. Stres może oznaczać różne rzeczy dla różnych osób, ale często wynika z problemów związanych ze związkami, rodziną, pracą lub najczęściej – pieniędzmi! Stres może również wynikać z nagromadzenia małych wydarzeń życiowych lub poważnych wydarzeń życiowych, które pojawiły się nieoczekiwanie.
Oprócz ogólnego poczucia niepokoju, stres wpływa na wiele organów w ciele. Kiedy jesteśmy zestresowani, nasz poziom kortyzolu wzrasta, a to może zagrozić funkcjonowaniu układu odpornościowego. Uwalniane są również hormony Adrenalina i Noradrenalina, które podnoszą ciśnienie krwi i sprawiają, że bardziej się pocisz. Nie tylko to, ale podwyższenie poziomu tych hormonów zmniejsza przepływ krwi do skóry i zmniejsza aktywność żołądka (co może znacznie utrudniać trawienie).
10 organów w ciele dotkniętym stresem:
Skóra
Stres może powodować poważne problemy skórne, od trądziku, pęcherzy, łuszczycy, przypadkowych wyprysków, egzemy i innych rodzajów zapalenia skóry. Według dermatologa i psychologa klinicznego Richarda G. Frieda, stres sprawia, że skóra staje się bardziej wrażliwa i reaktywna. Zmniejszając stres, możesz pomóc zmniejszyć uwalnianie prozapalnych cytokin, takich jak hormony stresu i inne chemikalia. Na przykład uwalnianie neuropeptydów może zmniejszyć moje zarządzanie stresem za pomocą różnych technik radzenia sobie ze stresem.
Mózg
Kiedy jesteśmy zestresowani, często pojawiają się bóle głowy lub migreny. Jest to spowodowane narastaniem napięcia wokół głowy, szyi i ramion i można temu zapobiec rozpoznając to nagromadzenie i zmieniając postawę lub ucinając sobie drzemkę. Stres może również wpływać na mózg! Długotrwały stres, lęk lub depresja mogą prowadzić do choroby Alzheimera lub demencji. Badania sugerują, że stres przedłużający się przez długi czas stymuluje wzrost białek, które mogą powodować chorobę Alzheimera i prowadzić do utraty pamięci.
Osoby zestresowane również częściej palą, piją więcej alkoholu i angażują się w szkodliwe czynności, które mogą uszkodzić mózg. Możesz tego uniknąć, podejmując jogę, medytację, Tai Chi, kierowane obrazy lub biofeedback, z których wszystkie okazały się skuteczne w zmniejszaniu stresu.
Serce
Ponieważ stres zwiększa nasze ciśnienie krwi, możemy bezpośrednio wskazać związek między chorobą serca a stresem. Przedłużający się stres wpływa również na poziom cukru we krwi, co może mieć bezpośredni wpływ na funkcjonowanie serca. Silny stres z biegiem czasu może również prowadzić do insulinooporności, co może prowadzić do cukrzycy typu 2 i stwardnienia tętnic.
Emocjonalne skutki stresu zmieniają również rytm serca, co może stanowić zagrożenie dla osób, które często doświadczają arytmii. Ważne jest również, aby pamiętać, że stres powoduje, że organizm uwalnia markery stanu zapalnego do krwiobiegu, co może pogorszyć chorobę serca lub zwiększyć ryzyko zawału serca lub udaru mózgu.
Żołądek
Nasze żołądki są bardzo wrażliwe na stres. Jeśli spróbujesz jeść po stresującej sytuacji, składniki odżywcze zawarte w tym jedzeniu nie zostaną wchłonięte tak dobrze, jak w przypadku braku stresu. Przewlekły stres może zmienić ilość wydzieliny żołądkowej wytwarzanej przez żołądek, motorykę jelit, przepuszczalność błony śluzowej i funkcję bariery, wrażliwość trzewną i przepływ krwi przez błonę śluzową!
Nasze mózgi i jelita są bezpośrednio połączone za pomocą maleńkich nerwów (głównie nerwu błędnego), które pomagają komunikować się między mózgiem a żołądkiem. W ten sposób mózg (i związany z nim stres) może łatwo wpływać na funkcjonowanie jelit. Stres nie tylko wpływa na fizjologiczne funkcjonowanie jelit, ale może nawet zmienić skład mikroflory ze względu na zmiany poziomu neuroprzekaźników i cytokin zapalnych. Przewlekła ekspozycja na stres może prowadzić do różnych problemów jelitowych, takich jak choroba refluksowa przełyku (GERD), choroba wrzodowa, IBD, IBS, a nawet alergie pokarmowe!
Jelita
Podobnie jak żołądek, stres bezpośrednio wpływa na funkcjonowanie naszych jelit. Reakcja stresowa w jelitach skutkuje zmniejszoną absorpcją składników odżywczych, zmniejszonym dotlenieniem jelit, czterokrotnie mniejszym przepływem krwi do naszych części trawiennych (a tym samym zmniejszoną przemianą materii) i zmniejszoną produkcją enzymatyczną nawet 20 000 razy.
Stres jest niezwykle szkodliwy dla zdrowia jelit, a nawet może uszkodzić delikatną tkankę, prowadząc do wielu chorób zapalnych i stanów, takich jak stwardnienie rozsiane (MS), cukrzyca typu 1, reumatoidalne zapalenie stawów, choroba zwyrodnieniowa stawów, toczeń, choroba Chrona, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, przewlekłe schorzenia skóry, problemy z nerkami, schorzenia dróg moczowych, schorzenia alergiczne i atopowe, schorzenia zwyrodnieniowe, zespół przewlekłego zmęczenia, fibromialgia, i wiele innych choroby zapalnej jelit (IBS, IBD itp.).
Co ciekawe, połączenie między żołądkiem a jelitami może działać w obie strony. Mózg wpływa nie tylko na przewód pokarmowy, ale przewód pokarmowy może wpływać na sposób, w jaki przetwarzamy nasze emocje. Według naukowców z Harvardu „to połączenie działa w obie strony. Niespokojne jelito może wysyłać sygnały do mózgu, tak jak niespokojny mózg może wysyłać sygnały do jelit. Dlatego dolegliwości żołądkowe lub jelitowe człowieka mogą być przyczyną lub produktem niepokoju, stresu lub depresji. To dlatego, że mózg i układ żołądkowo-jelitowy (GI) są ze sobą ściśle połączone – tak blisko, że powinny być postrzegane jako jeden system”.
Trzustka
Stres wywołuje reakcję organizmu znaną jako „walcz lub uciekaj”, w której wzrasta ciśnienie krwi, przyspiesza oddech, tętno i poziom cukru we krwi. Trzustka odpowiada na ten komunikat, wytwarzając więcej niż wymagana ilość insuliny, która, jeśli jest stale podnoszona (w przypadku przewlekłego stresu), może uszkodzić nasze tętnice, narazić nas na cukrzycę i otyłość i może przyczynić się do „zespołu x'.
Układ rozrodczy
Wiadomo, że stres zmniejsza płodność i zachowania seksualne. Hormony stresu, takie jak glukokortykoidy, obniżają poziom hormonu mózgowego zwanego hormonem uwalniającym gonadotropiny (GnRH; główny hormon płciowy organizmu), a także zwiększają poziom hormonu (GnIH), który hamuje GnRH – podwójne działanie na układ rozrodczy. Przewlekły stres prowadzi do spadku popędu seksualnego, a także spadku płodności. Kobiety, które próbują zajść w ciążę, gdy są zestresowane, odniosą bardzo mały sukces, co zostało udokumentowane w wielu przypadkach. Kiedy glikokortykoidy są uwalniane w odpowiedzi na stres, nasza przysadka mózgowa przestaje uwalniać hormony stymulujące pęcherzyki jajnikowe, a także hormony luteinizujące gonadotropiny, a tym samym hamują produkcję testosteronu i estradiolu oraz tłumią zachowania seksualne.
Układ odpornościowy
Jak wszyscy wiemy, układ odpornościowy pomaga w obronie organizmu przed ciałami obcymi (antygenami), takimi jak bakterie, wirusy i komórki rakowe. Kiedy jesteśmy zestresowani, uwalniane kortykosteroidy mogą osłabiać działanie układu odpornościowego poprzez zmniejszenie liczby limfocytów (rodzaj białych krwinek, które są silnie zaangażowane w układ odpornościowy) dostępnych we krwi (co czyni nas bardziej podatnymi na infekcje).
Wszyscy jesteśmy zestresowani, a krótkotrwałe osłabienie układu odpornościowego nie jest niebezpieczne. Jednak gdy stres ten staje się przewlekły, układ odpornościowy jest stale zagrożony. Kortyzol, hormon stresu, stale podwyższony, sprawia, że komórki układu odpornościowego nie są w stanie zareagować na kontrolę hormonalną, co w konsekwencji prowadzi do wysokiego poziomu stanu zapalnego, który sprzyja chorobom.
Stres może mieć również pośredni wpływ na układ odpornościowy, ponieważ kiedy ludzie są zestresowani, często sięgają po rzeczy, które szybko go zmniejszą, takie jak alkohol, papierosy lub inne niezdrowe behawioralne strategie radzenia sobie, które osłabiają układ odpornościowy.
Stawy i mięśnie
Bóle kości, stawów i mięśni mogą być również wywołane stresem. Badania wykazały korelacje między nasilonymi objawami depresji a zgłaszanym stresem z bólem szyi i ramion, a także bólem dolnej części pleców u nastolatków. Postrzegany stres jest również ściśle skorelowany ze skargami na objawy mięśniowo-szkieletowe, takie jak ból barku i krzyża. Substancje odżywcze o działaniu przeciwzapalnym mogą wspierać bóle i bóle będące wynikiem stresu. Święta bazylia, imbir i kurkuma to tylko niektóre z nielicznych środków przeciwzapalnych, których możesz użyć w leczeniu tych bólów.
Źródła:
https://www.simplypsychology.org/stress-immune.html
https://www.nlm.nih.gov/medlineplus/ency/patientinstructions/000417.htm
https://www. vrp.com/stress/the-physical-manifestations-of-emotional-stress
https://articles.mercola.com/sites/articles/archive/2012/04/09/chronic-stress-gut-effects.aspx
https://www.sciencedaily.com/releases /2009/06/090615171618.htm
