Słodki smak cukru, spożycie energii i regulacyjny proces głodu i sytości.
Słodki smak cukru jest bardzo popularny na całym świecie. W Austrii i Niemczech roczne spożycie na osobę wynosi odpowiednio około 33 i 34 kilogramy. Tak więc cukier odgrywa coraz większą rolę w odżywianiu i zdrowiu ludności, zwłaszcza w odniesieniu do masy ciała. Jednak niewiele wiadomo na temat molekularnych (smakowych) mechanizmów cukru, które wpływają na spożycie w diecie, niezależnie od jego obciążenia kalorycznego.
Receptor smaku i regulacja sytości
„Dlatego zbadaliśmy rolę aktywacji receptorów słodkiego smaku w regulacji uczucia sytości” – mówi Veronika Somoza, zastępca kierownika Wydziału Chemii Fizjologicznej na Uniwersytecie Wiedeńskim i dyrektor Instytutu Biologii Systemów Żywności im. Leibniza na Politechnice Wiedeńskiej. Monachium.
W tym celu naukowcy przeprowadzili zaślepione, krzyżowe badanie interwencyjne z użyciem glukozy i sacharozy. Łącznie 27 zdrowych mężczyzn w wieku od 18 do 45 lat otrzymało albo 10% roztwór glukozy lub sacharozy (w procentach wagowych) albo jeden z roztworów cukru z dodatkiem 60 ppm laktyzolu. Laktizol jest substancją, która wiąże się z podjednostką receptora słodyczy i zmniejsza odczuwanie słodkiego smaku. Pomimo różnych rodzajów cukru, wszystkie roztwory z lub bez laktyzolu miały taką samą zawartość energetyczną.
Dwie godziny po wypiciu każdego z roztworów testowych uczestnicy mogli zjeść tyle śniadania, ile chcieli. Krótko przed i podczas 120-minutowego okresu oczekiwania naukowcy w regularnych odstępach czasu pobierali próbki krwi i mierzyli temperaturę ciała.
Dodatkowe średnio 100 kilokalorii
Po spożyciu roztworu sacharozy z laktyzolem badani mieli zwiększone spożycie energii ze śniadania o około 13 procent, o około 100 kilokalorii więcej, niż po wypiciu roztworu sacharozy bez laktyzolu. Ponadto osoby z tej grupy wykazywały niższą temperaturę ciała i obniżone stężenie serotoniny w osoczu. Serotonina jest neuroprzekaźnikiem i hormonem tkankowym, który między innymi ma działanie hamujące apetyt. W przeciwieństwie do tego badacze nie zaobserwowali różnic po podaniu roztworu glukozy zawierającego laktyzol i roztworu czystej glukozy.
„Wynik ten sugeruje, że sacharoza, niezależnie od zawartości energii, moduluje regulację uczucia sytości i poboru energii poprzez receptor słodkiego smaku” – mówi Barbara Lieder, kierownik Christian Doppler Laboratory for Taste Research, a także zastępca kierownika Wydziału Chemii Fizjologicznej. Wydziału Chemii Uniwersytetu Wiedeńskiego.
Pierwsza autorka badania, Kerstin Schweiger z Uniwersytetu Wiedeńskiego, dodaje:„Nie wiemy jeszcze, dlaczego nie mogliśmy zaobserwować efektu laktyzolu w przypadku glukozy. Podejrzewamy jednak, że dzieje się tak, ponieważ glukoza i sacharoza aktywują receptor słodyczy na różne sposoby. Zakładamy również, że rolę odgrywają mechanizmy niezależne od receptora słodyczy”.
„Wciąż potrzeba więc wielu badań, aby wyjaśnić złożone relacje między spożyciem cukru, receptorami smakowymi i regulacją sytości na poziomie molekularnym” – mówi Veronika Somoza. W szczególności, ponieważ receptory słodyczy znajdują się również w przewodzie pokarmowym i niewiele wiadomo na temat ich funkcji tam. Mimo to podjęto pierwsze kroki.
Odniesienie:„Antagonista słodkiego smaku laktyzol podawany w połączeniu z sacharozą, ale nie glukozą, zwiększa pobór energii i zmniejsza obwodową serotoninę u mężczyzn” Kerstin Schweiger, Verena Grüneis, Julia Treml, Claudia Galassi, Corinna M. Karl, Jakob P. Ley , Gerhard E. Krammer, Barbara Lieder i Veronika Somoza, 14 października 2020 r., Odżywki .
DOI:10.3390/nu12103133
