Benzoesan potasu

wzór strukturalny
Ogólne
Nazwa Benzoesan potasu
Formuła molekularna C7 H5 KO2
Numer CAS 582-25-2
Krótki opis bezbarwne kryształy
Właściwości
Masa molowa 160,21 g/mol
Stan materii naprawiono
Temperatura topnienia >300°C
Rozpuszczalność

łatwo rozpuszczalny w wodzie

Instrukcje bezpieczeństwa
Oznakowanie substancji niebezpiecznych
Brak symboli zagrożenia
Frazy R i S R:brak fraz ryzyka
S:brak fraz S
WGK 1 – lekko niebezpieczny dla wody
Tam, gdzie jest to możliwe i powszechne, używane są jednostki SI. O ile nie zaznaczono inaczej, podane dane dotyczą standardowych warunków.

benzoesan potasu jest solą potasową kwasu benzoesowego. Jest dopuszczony jako dodatek do żywności (E 212).

Efekt

Benzoesan potasu ma działanie bakteriostatyczne i grzybostatyczne i dlatego jest stosowany jako dodatek do żywności (E 211) w celu konserwacji żywności (optymalne działanie przy pH <3,6).Dzięki temu żywność poddana obróbce jest przechowywana w sposób ciągły przez dłuższy czas. Benzoesan potasu nadaje się tylko do konserwowania produktów kwaśnych lub zakwaszonych. Chroni przed rozwojem pleśni, drożdży, niepożądanej fermentacji wtórnej, a w połączeniu z dwutlenkiem siarki również przed bakteryjnym psuciem. Jest mniej skuteczny przeciwko bakteriom kwasu mlekowego i kilku patogenom.

Wykorzystanie

Benzoesan potasu jest używany jako konserwant w następujących produktach spożywczych:

Majonezy, marynaty, gotowe do spożycia sałatki, nadzienia do ciast, margaryna, soki owocowe, koncentraty herbaciane w płynie, galaretki, dżemy, warzywa marynowane w occie, oleju lub solance, produkty rybne, nabiał niepodgrzewany, guma do żucia, musztarda, przyprawy, woda mineralna i żywność dietetyczna.

Jest również stosowany jako smar w produkcji tabletek oraz jako inhibitor korozji w układach zawierających wodę.

Tolerancja

Benzoesan potasu może powodować alergie i pokrzywkę. Szczególnie podatne na ten dodatek są osoby z astmą, katarem siennym lub alergiami skórnymi. Należy unikać benzoesanu potasu, zwłaszcza alergików, którzy są wrażliwi na kwas acetylosalicylowy. Połączenia z konserwantami dwutlenek siarki (E 220), siarczyn sodu (E 221), wodorosiarczyn sodu (E 222), wodorosiarczyn sodu (E 223), wodorosiarczyn potasu (E 224), E 225, siarczyn wapnia (E 226), wapń wodorosiarczyn (E 227) oraz barwniki azowe zwiększają negatywne efekty.

Nie należy podawać zwierzętom resztek jedzenia zawierającego kwas benzoesowy. Nawet niewielkie ilości, od około 5 promili, mogą być śmiertelne dla kotów. Dlatego benzoesan potasu w paszach dla zwierząt został zakazany przez ustawodawcę.

Źródła

  1. ↑ Karta charakterystyki (Alfa Aesar)