Ester glicerolu to estry zawierające glicerol. Estry powstają z alkoholu i kwasu. W przypadku estrów glicerolu alkoholem jest glicerol.
Kwasem może być kwas karboksylowy. Skutkuje to estrami podobnymi do tych występujących w typowych przedstawicielach olejów i tłuszczów zwierzęcych i roślinnych.
Kwasem może być również kwas mineralny (np. kwas azotowy). Typowym przedstawicielem takich estrów jest „nitrogliceryna”, która jest właściwie nazywana triazotanem glicerolu.
Z estrami glicerolu Rozróżnia się mono-, di- itriestry w zależności od liczby cząsteczek alkoholu zestryfikowanych cząsteczką glicerolu. Fosfolipidy, takie jak fosfatydylocholina, są zwykle estryfikowane podstawionym lub niepodstawionym kwasem fosforowym i jednym lub dwoma kwasami tłuszczowymi.
Reakcja alkoholi i kwasów z wytworzeniem estrów nazywana jest estryfikacją. Ponieważ podczas reakcji na wiązanie estrowe powstaje jedna cząsteczka wody, estryfikacja należy do typu reakcji kondensacji. Jako katalizatory stosuje się niewielkie ilości mocnych kwasów mineralnych (zwykle kwasu siarkowego). Estryfikacja podlega równowadze chemicznej, dlatego wydajność estru wzrasta po usunięciu wody z mieszaniny reakcyjnej.
Wykorzystanie
Ester glicerolu (zwykle otrzymywany z żywicy korzeniowej drzew iglastych metodą destylacji z parą wodną) służy głównie do stabilizacji wyglądu i koloru napojów bezalkoholowych. Jak dotąd nie są znane żadne szkodliwe skutki uboczne.
W UE estry glicerolu z żywicy korzeniowej są oznaczone E 445 jako dodatek do żywności zatwierdzone.
- glicerydy
- Trójglicerydy
- Fosfoglicerydy
