sól seignette

wzór strukturalny
Ogólne
nazwa Sól seignette
Inne nazwy czterowodny winian sodowo-potasowy winian sodowo-potasowy
Sól sodowo-potasowa kwasu winowego
Formuła molekularna KNaC4 H4 O6 · 4H2 O
Numer CAS 6381-59-5
Krótki opis bezbarwne, bezwonne kryształy
Właściwości
Masa molowa 282,23 g/mol
Stan materii naprawiono
Gęstość 1,775 kg/m
Temperatura topnienia 70-80 °C
Temperatura wrzenia rozkład termiczny w 220 °C
Prężność par ? Pa (x °C)
Rozpuszczalność dobry w wodzie (630 g/lw 20°C), ubogi w etanol
Instrukcje bezpieczeństwa
Symbole zagrożenia
zgodnie z dyrektywami WE nie jest wymagane etykietowanie
Zwroty R i S R:?-?

S:?-?

MAK 1900 mg/m
Tam, gdzie jest to możliwe i powszechne, używane są jednostki SI. O ile nie zaznaczono inaczej, podane dane dotyczą standardowych warunków.

Sól seignette jest solą kwasu winowego. Francuski farmaceuta, od którego pochodzi nazwa, Pierre Seignette, odkrył ją w 1672 roku. Jest to sól podwójna zawierająca jony potasu i sodu, obecnie poprawnie nazywana tetrahydratem winianu potasowo-sodowego (KNaC4). H4 O6 · 4H2 O). Winiany są solami kwasu winowego, sól Seignette pochodzi z dwóch zasad, wodorotlenku potasu i wodorotlenku sodu.

Sól Seignette została odkryta w La Rochelle i dlatego jest również nazywana solą Rochelle. Przestarzałe nazwy to winowy sodowo-potasowy lub wapniowy sodowy. Ważnymi nazwami łacińskimi są Tartarus natronatus ze względu na zastosowanie w farmacji (łagodne emetyki). , Natrokali tartaricum , Potas tartaricum natronatum (Francuski Tartrate de soude et de potasse, Sel de seignette, Angielski Tartarated Soda, Sól seignette).

Produkcja

Winian sodowo-potasowy można wytworzyć ze śmietanki winnej i sody kalcynowanej, dodając śmietankę winiarską do roztworu sody kalcynowanej, aż przestanie się nasycać dwutlenkiem węgla. Po odparowaniu przefiltrowanego ługu w łaźni parowej powstają piękne kryształy, które są suszone na bardzo małym ogniu, w przeciwnym razie tracą swoją przezroczystość.

Właściwości i zastosowanie

Kryształy tworzą duże, wodnobiałe, rombowe kolumny. Sól topi się po podgrzaniu w krystalicznej wodzie, ale poza tym jest stabilna w powietrzu.

Rozpuszcza się w bardzo małej ilości wody, ma lekko słony smak i jest stosowany jako chłodzący, łagodny środek przeczyszczający, m.in. B. stosowany jako proszek Seidlitz. W chemii analitycznej stosowany jest jako pomoc w wykrywaniu cukrów redukujących roztworem Fehlinga II. Wykorzystuje to fakt, że jest dobrym chelatorem i wiąże jony miedzi.

Ze względu na swoje właściwości piezoelektryczne został użyty do wykonania kryształowego przetwornika.

Ma numer E 337 jako dodatek do żywności w UE zatwierdzone.