To jest targ fasoli w Kampali w Ugandzie. Źródło:Neil Palmer / Międzynarodowe Centrum Rolnictwa Tropikalnego
Wpływ globalnych kryzysów podkreśla kruchość systemów żywnościowych. Oprócz krótkoterminowych ostrych wstrząsów, długoterminowe globalne zmiany demograficzne, takie jak urbanizacja i wzrost populacji, mogą stanowić przeszkodę w poprawie zrównoważenia systemu żywnościowego.
Jak wynika z nowej analizy obejmującej kraje o niskich i wysokich dochodach, gdy masy wiejskie migrują do obszarów miejskich, populacje rosną, a ludzie pracują na rzecz lepszych standardów życia, zrównoważony rozwój globalnego systemu żywnościowego płaci wysoką cenę. Badanie opublikowane 3 kwietnia 2020 r. w czasopiśmie naukowym PLOS ONE pokazuje, że tylko jeden główny globalny czynnik – wzrost międzynarodowych przepływów handlowych – wydaje się mieć pozytywny wpływ netto na zrównoważony rozwój światowych systemów żywnościowych. Wszystkie inne główne czynniki (wzrost populacji, urbanizacja, zmiana stylu życia i zmiany w użytkowaniu gruntów) wydają się mieć negatywne skutki.
„Handel wydaje się być dobry dla systemów żywnościowych – ale tylko do pewnego momentu” – powiedział Steven Prager, współautor badania z Alliance of Bioversity International i CIAT. „Powyżej pewnego poziomu pozytywne efekty handlu mają tendencję do stania. Kraje o wysokich dochodach po prostu nie czerpią korzyści”.
W kontekście pandemii COVID-19 społeczność naukowa skupia się bezpośrednio na zdrowiu ludzkim. Ale globalne zakłócenia wywołane pandemią pokazują również, jak kruche są nasze globalne systemy żywnościowe.
W tych warunkach „Zrozumienie, co napędza nasze systemy żywnościowe i jak możemy je mierzyć lub monitorować, staje się kluczowe, jeśli chcemy dać decydentom lepsze narzędzia do uczynienia systemów żywnościowych bardziej zrównoważonymi i bardziej odpornymi na lokalne lub globalne wstrząsy, takie jak ten ekstremalny, którym jesteśmy doświadczać dzisiaj” – powiedział Christophe Béné, główny autor badania.
Pomaganie decydentom „zrozumieć dynamikę naszych systemów żywnościowych”
Badanie opiera się na globalnej mapie zrównoważonego rozwoju systemu żywnościowego opublikowanej w listopadzie w Dane naukowe , czasopismo Nature. Badanie to wykazało, że kraje o wysokich dochodach mają zwykle wyższy poziom zrównoważenia systemu żywnościowego (pomimo całej spożywanej przez nie śmieciowej żywności) niż kraje o niższych dochodach. Te odkrycia były jedną z motywacji nowego badania. Jego autorzy chcieli zrozumieć, co napędza te różne poziomy zrównoważonego rozwoju i co można zrobić, aby poprawić sytuację.
„Lokalne i globalne systemy żywnościowe po prostu odzwierciedlają sposób, w jaki ewoluuje świat” – powiedziała Jessica Fanzo, współautorka i profesor nadzwyczajny globalnej polityki żywnościowej i rolnej oraz etyki w Johns Hopkins School of Advanced International Studies.
„Niektóre z kluczowych czynników napędzających globalną transformację demograficzną, których doświadcza obecnie świat, mają również duży wpływ na nasze systemy żywnościowe” – powiedział Fanzo, który był również liderem zespołu w raporcie z 2017 r. przygotowanym przez panel ekspertów wysokiego szczebla ds. bezpieczeństwa żywnościowego. i odżywianie, inicjatywa Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa.
Problem polega na tym, że wszystkie te sterowniki, jak dotąd, miały negatywny wpływ na systemy żywnościowe, a te sterowniki są bardzo trudne do kontrolowania.
„Bardzo trudno byłoby uniemożliwić ludziom migrację do miast lub przyjęcie nowego stylu życia, gdy ich dochody rosną” – powiedział Fanzo. „Musimy zatem bardzo szybko znaleźć sposób na odwrócenie lub złagodzenie konsekwencji tych trendów”.
Chociaż wyniki badania wskazują na pewne poważne wyzwania na przyszłość, dają również pewne wstępne wskazówki dla decydentów, gdzie kierować wysiłki i inwestycje, aby poprawić długoterminową stabilność naszych systemów żywnościowych.
Odniesienie:„Globalne czynniki napędzające (nie)zrównoważony system żywnościowy:wielokrajowa analiza korelacji” autorstwa Christophe Béné, Jessica Fanzo, Steven D. Prager, Harold A. Achicanoy, Brendan R. Mapes, Patricia Alvarez Toro i Camila Bonilla Cedrez, 3 kwietnia 2020, PLOS ONE .
DOI:10.1371/journal.pone.0231071
