Hirschhornsalz jest środkiem spulchniającym (dodatek do żywności E 503) i składa się głównie z wodorowęglanu amonu (E 503ii) NH4 HCO3 (2 części) oprócz węglanu amonu (E 503i) (NH4 )2 CO3 (1 część) i trochę karbaminianu amonu NH4 CO2 NH2 .
Właściwości i zastosowanie
Po podgrzaniu wszystkie składniki rozkładają się na dwutlenek węgla, amoniak i częściowo wodę. W czystej postaci ta sól jest również znana jako ABC-Instinct oznacza to, co różni się od nazwy chemicznej głównego składnika A amon-b i-c węglan. Jest również znany jako „lotna sól kaustyczna”. Sól z rogów jelenia służy do rozluźniania płaskich wypieków, m.in. B. kruche ciasto, speculoos, Springerle, American, Staghorn lub też do pierników.
Sól Hirschhorna nie nadaje się do tak zwanych wypieków (np. ciastek), ponieważ zatrzymałby się amoniak, co może mieć wpływ na smak i kolor. Możesz przygotować płaskie ciasta, można je przechowywać przez bardzo długi czas.
Sól z rogu jelenia jest szkodliwa dla zdrowia, jeśli jest spożywana bezpośrednio. Amoniak jest w dużej mierze wydalany przez ogrzewanie.
Sól Hirschhorn różni się od proszku do pieczenia między innymi brakiem składników kwasowych. Sól Hirschhorn należy przechowywać w chłodnym i suchym miejscu oraz oddzielić (lub szczelnie zamknąć) od innych dodatków piekarniczych (np. cukru waniliowego), w przeciwnym razie uwolniony amoniak będzie na nią niekorzystnie wpływał. Sól słabo pachnie amoniakiem i smakuje podobnie do soli amoniakalnej.
Tworzenie się akryloamidu jest szczególnie korzystne w przypadku stosowania soli z rogów jelenia.
W UE węglany amonu są oznaczone numerem E 503 jako dodatek do żywności bez maksymalnego limitu (satysfakcja kwantowa ) ogólnie zatwierdzone do żywności.
Służy również do tworzenia farb artystycznych (tempera kazeinowa).
W przeszłości sól z rogów jelenia była używana jako łagodnie pachnąca sól, szczególnie w wersjach perfumowanych.
Produkcja
Powstaje przez ogrzewanie i sublimację mieszaniny chlorku amonu, węglanu wapnia i węgla drzewnego.
Historyczne
Dawniej sól z rogów jelenia była otrzymywana przez ogrzewanie na sucho („sucha destylacja”) tartego poroża jelenia, później zamiast poroża używano kości, rogów, skóry, pazurów itp.
Źródła
- ↑ Praktyka biznesowa . Artykuł w:Podręcznik praktyki lekarskiej , 1893, t. 25, s. 784 f.
- ↑ Róg jelenia . Artykuł w:Warenlexikon firmy Merck , wyd. III 1884 n., t. 21, s. 203 n.
