Według MayoClinic.com organizm ludzki do prawidłowego funkcjonowania wymaga określonych poziomów zarówno witamin, jak i minerałów. Możesz utrzymać odpowiedni poziom witamin, stosując zdrową, zbilansowaną dietę, zgodnie z wytycznymi żywieniowymi określonymi przez Food and Drug Administration. Jeśli masz obawy dotyczące konkretnych niedoborów żywieniowych, skonsultuj się z lekarzem, aby ocenić charakter i możliwe przyczyny wszelkich niedoborów. Po zidentyfikowaniu niedoboru zwykle będziesz musiał szukać stałego leczenia. Jeśli niedobór jest związany z konkretnym stanem chorobowym lub chorobą, może być wymagana specjalistyczna opieka medyczna.
Krok 1
Umów się na wizytę u lekarza rodzinnego. MayoClinic.com zauważa, że lekarz ogólny ma możliwość zlecania badań krwi, które mogą ocenić niedobory witamin w wielu różnych przypadkach. Możesz zostać poproszony o wykonanie kilku badań krwi, a próbki krwi zostaną przeanalizowane w celu oceny poziomu składników odżywczych we krwi. Wyniki są następnie porównywane z normami, a wszelkie wyniki, które są poniżej norm, wskazują na brak.
Krok 2
Omów konkretny niedobór z lekarzem. Według źródeł na MayoClinic.com, niektóre niedobory są wynikiem złej diety i odżywiania, a może być konieczne dostosowanie diety i stosowanie suplementów w celu skorygowania niedoboru. Niektóre niedobory mogą być jednak wynikiem określonej choroby lub zaburzenia krwi, np. choroby Leśniowskiego-Crohna, celiakii, zaburzeń czynności nerek czy alkoholizmu. W takim przypadku usługodawca medyczny może skierować Cię do specjalisty.
Krok 3
Poproś o skierowania do lekarzy specjalistów lub dietetyka, który może monitorować bieżące leczenie i plan żywieniowy. American Dietetic Association sugeruje, że wiele osób z problemami żywieniowymi może skorzystać z ciągłego wsparcia ze strony zarejestrowanego dietetyka. Dietetyk zazwyczaj pomaga zaplanować zbilansowaną dietę i doradza stosowanie suplementów witaminowych. Jeśli Twój niedobór jest wynikiem choroby lub schorzenia, możesz zostać skierowany do lekarza specjalisty lub dietetyka. Na przykład, jeśli masz chorobę Leśniowskiego-Crohna, możesz spotkać się z lekarzem specjalizującym się w gastroenterologii, a także możesz mieć regularne wizyty u specjalisty ds. żywienia.
